Είναι κοινή η πεποίθηση στους επιτελείς του πρωθυπουργού ότι η δυναμική επάνοδος του ζητήματος των Τεμπών στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας αναδιατάσσει εκ νέου το πολιτικό σκηνικό. Η μόνη άγνωστη παράμετρος είναι η διάρκεια αυτής της αναδιάταξης, αν δηλαδή θα είναι κάτι προσωρινό, συγκυριακό που θα «ξεφουσκώσει», ή αν αποτελεί τον καταλύτη για την μονιμότερη άνοδο των εκλογικών ποσοστών ακραίων πολιτικών δυνάμεων, όπως συμβαίνει σε πολλά πολιτικά συστήματα χωρών της υπόλοιπης Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ουγγαρία κλπ).
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει πολιτικά την - προσωρινή ή μόνιμη - εκτόξευση των δημοσκοπικών ποσοστών της Ζωής Κωνσταντοπούλου, αλλά κι άλλων αντισυστημικών δυνάμεων όπως η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.
Όπως έχει σημειώσει η «Η», το Μέγαρο Μαξίμου έχει καταλήξει στην άποψη ότι πολιτικός του στόχος είναι η επαναπροσέγγιση με το κομμάτι των μετριοπαθών, κεντρογενών πολιτών που για διάφορους λόγους πήραν αποστάσεις από τη Νέα Δημοκρατία με τη φυσιογνωμία που της προσέδωσε η ηγεσία Κυριάκου Μητσοτάκη, και πλέον αυτοτοποθετούνται στη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» του «δεν ξέρω-δεν απαντώ» και περιμένουν να δουν αποτελέσματα της διακυβέρνησης.
Η ίδια ανάλυση αναφέρει ότι υπάρχει ένα ποσοστό της τάξεως του 25-30% που έχει εγκαταλείψει τον ορθολογικό τρόπο του σκέπτεσθαι και ενισχύει από τυφλή αντίδραση τα ακραία κόμματα είτε της Δεξιάς είτε της Αριστεράς. Σε αυτούς η κυβέρνηση δεν απευθύνεται ούτε προσπαθεί να τους μεταπείσει.
Η αλματώδης άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας
Η αλματώδης αύξηση της πολιτικής επιρροής της Πλεύσης Ελευθερίας, που ήδη βρίσκεται στα ίδια δημοσκοπικά επίπεδα με το ΠΑΣΟΚ (λίγο πάνω, λίγο κάτω, ανάλογα με τη συγκυρία και τη μέθοδο κάθε εταιρείας), δίνει μια μεγάλη ευκαιρία στο επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη να απευθυνθεί στο προνομιακό της κοινό, τους μετριοπαθείς πολίτες που έχουν πάρει αποστάσεις από τη Νέα Δημοκρατία, με τη μετεξέλιξη της περίφημης ΤΙΝΑ (there is no alternative), δηλαδή της έλλειψης πειστικής εναλλακτικής λύσης εκ μέρους των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με την οποία η κυβερνώσα παράταξη πορεύτηκε κατά το διάστημα μετά τις ευρωεκλογές του 2024.
Η μετεξέλιξη αυτής της θέσης είναι το δίλημμα που η Νέα Δημοκρατία θα θέσει στους μετριοπαθείς πολίτες: Μητσοτάκης, ή Κωνσταντοπούλου! Δηλαδή πολιτική σταθερότητα ή χάος. Ήδη τα στελέχη που έχουν επιφορτιστεί με το έργο της συλλογής στοιχείων κι επιχειρημάτων τα οποία θα τεκμηριώσουν αυτό το δίλημμα, έχουν πιάσει δουλειά, κι έχουν ανακαλύψει παλαιότερες θέσεις της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, όταν ζητούσε να βγούμε από το ευρώ, ή όσα έλεγε εν μέσω μνημονίων για τις τράπεζες, τον τρόπο διασφάλισης της δημόσιας τάξης κλπ.
→ Διαβάστε επίσης: Σε σίριαλ εξελίσσεται η προανακριτική των ευθυνών Τριαντόπουλου για τα Τέμπη
Το δίλημμα «σταθερότητα ή χάος»
Η νέα στρατηγική του Μαξίμου, λοιπόν, είναι το δίλημμα «σταθερότητα ή χάος», με την πρώτη να προσωποποιείται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και το δεύτερο στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Με αυτό τον τρόπο οι επιτελείς του πρωθυπουργού θεωρούν ότι θα έχουν διπλό όφελος: Πρώτον, θα αναδείξουν τον πραγματικό κίνδυνο η χώρα να ξαναπέσει στα χέρια που κόντεψαν να τη βγάλουν από το ευρώ και την ευρωπαϊκή οικογένεια το 2015, αλλά ταυτόχρονα δια της απουσίας τους, απαξιώνει και θεωρεί ότι έχουν δευτερεύοντες ρόλους, όλους τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, από τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Σωκράτη Φάμελλο ως τον Κυριάκο Βελόπουλο και την Αφροδίτη Λατινοπούλου.
Όπως συνηθίζει το επιτελείο Μητσοτάκη, κάτω από την κεντρική του στρατηγική θα «κρεμάσει» μια σειρά δράσεων, οι οποίες αυτή την περίοδο βρίσκονται στη φάση του σχεδιασμού. Το βέβαιο είναι ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα το δίλημμα «σταθερότητα ή χάος», δηλαδή «Μητσοτάκης ή Κωνσταντοπούλου», θα κυριαρχήσει στην κυβερνητική ρητορική.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
