Σε νομοθετική παρέμβαση, με μορφή τροπολογίας, θα προχωρήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση, ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα που έχει ανακύψει μετά την απόφαση 822/2022 του Αρειου Πάγου και ειδικότερα με το αν έχουν δικαίωμα ή όχι οι servicers να κάνουν πλειστηριασμούς.
Το νομικό κενό
Τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Οικονομικών εξετάζουν με ποιον τρόπο θα καλύψουν το νομικό κενό στον νόμο 3156/2003 -με δεδομένο ότι υπάρχουν προσφυγές- πάνω στο οποίο «πάτησε» ο Αρειος Πάγος δίνοντας τη δυνατότητα σε δανειολήπτες να ακυρώσουν διαταγές πληρωμών και πλειστηριασμούς εφόσον αυτοί διενεργούνται από εταιρείες διαχείρισης (servicers) όταν οι μεταβιβάσεις δανείων έγιναν βάσει του νόμου 3156/2003 και όχι του νόμου 4354/2015 ο οποίος είναι ξεκάθαρος, καθώς παρέχει στους servicers ειδική νομιμοποίηση, ώστε να προχωρούν σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης.
Το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί συμφόρηση στα δικαστήρια λόγω μαζικών προσφυγών δανειοληπτών (ο καθένας ξεχωριστά για την οφειλή του) είναι ο μικρότερος, ίσως, «πονοκέφαλος».
Το μεγάλο «αγκάθι»
Ο μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» αφορά τις επιπτώσεις που θα έχει ένα κύμα μαζικών προσφυγών στο πρόγραμμα «Ηρακλής», καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κατάπτωσης μεγάλου μέρους των κρατικών εγγυήσεων, ενώ τα senior bonds των τραπεζών θα καταστούν άνευ πραγματικής αξίας.
Σημειώνεται ότι οι πλειστηριασμοί αποτελούν βασικό εργαλείο ανακτήσεων όπως προβλέπεται από τα business plans των τιτλοποιήσεων, βάσει των οποίων το ελληνικό Δημόσιο παρείχε κρατικές εγγυήσεις.
Το κόστος των επιπτώσεων που σχετίζονται με τον «Ηρακλή» εκτιμάται πέριξ των 30-35 δισ. ευρώ. Εξέλιξη που ενισχύει την επιχειρηματολογία της Eurostat υπέρ της εγγραφής στο δημόσιο χρέος των εγγυήσεων που έχουν δοθεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Ηρακλής» χωρίς μάλιστα να έχουν καταπέσει. Υπενθυμίζεται ότι το θέμα της Εurostat παραμένει ανοιχτό προς το παρόν και στην Ιταλία, που πρώτη υιοθέτησε πρόγραμμα τιτλοποιήσεων με εγγυήσεις του δημοσίου, το GACS.
Επιπρόσθετα, στην τελευταία αξιολόγηση των θεσμών που αφορούσε τις 22 «ουρές» του προγράμματος ενισχυμένης εποπτείας προστέθηκε και αυτό της απόφασης του Αρείου Πάγου, που δεν «παγώνει» γενικώς τους πλειστηριασμούς ούτε τους καταργεί, αλλά δεν αναγνωρίζει τη δυνατότητα στους servicers να προχωρούν σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, αλλά οι τράπεζες.
Η φόρμουλα που αναζητείται
Θεωρητικά, αυτό το εμπόδιο ενδεχομένως να μπορούσε να ξεπεραστεί μέσω μιας φόρμουλας που θα έδινε στις τράπεζες να κάνουν τους πλειστηριασμούς και να απέδιδαν στη συνέχεια το εκπλειστηρίασμα στους servicers. Αυτό το μπρος – πίσω θα δημιουργούσε επιπλέον κόστη για τράπεζες και servicers και θα καθυστερούσε τους πλειστηριασμούς, δίνοντας πίστωση χρόνου στους οφειλέτες άλλα όχι οριστική λύση υπέρ τους.
Ωστόσο, οι θεσμοί κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους επίσκεψης στην Αθήνα συζήτησαν και το ζήτημα που έχει ανακύψει με την απόφαση του Αρείου Πάγου και ζήτησαν να βρεθεί λύση ώστε να μην «παγώσουν» οι πλειστηριασμοί, όπως είχε συμβεί για πολλούς μήνες λόγω πανδημίας και με δεδομένο ότι την επόμενη άνοιξη θα γίνουν εκλογές.
Μια ενδεχόμενη «κίτρινη κάρτα», άλλωστε, θα μπορούσε να περιπλέξει και την εκταμίευση της δόσης των 750 εκατ. ευρώ και την κατάργηση του επιτοκιακού πέναλτι (2%) στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Και ενδεχομένως να ασκούσαν περαιτέρω πιέσεις στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
