Είναι προφανές ότι στην Ευρωζώνη δεν υπάρχει κοινή γραμμή απέναντι σε μια σειρά από θέματα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές οι όποιος παρεμβάσεις και αναποτελεσματικές να είναι και να μην φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Από τον κανόνα αυτόν δεν θα μπορούσε να παρεκκλίνει και η παρέμβαση της ΕΚΤ απέναντι στον πληθωρισμό. Μία παρέμβαση που άργησε χαρακτηριστικά, ενώ ακόμη και σήμερα που υπάρχουν κάποιες δράσεις με αυξήσεις επιτοκίων και παρέμβαση στην αγορά ομολόγων, δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα.
ΕΚΤ και Fed ακολουθούν διαφορετικές πρακτικές απέναντι στο μεγάλο αγκάθι για την παγκόσμια οικονομία, που δεν είναι άλλο από τον πληθωρισμό. Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ έχει επιλέξει να ακολουθήσει μια πιο επιθετική τακτική, ενώ η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα ναι μεν προχωρά στη λήψη μέτρων, ωστόσο θεωρεί ότι ο πληθωρισμός είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπιστεί σταδιακά και δεν χρειάζεται άμεσα και δραστική παρέμβαση.
Αναλυτές ωστόσο εκτιμούν ότι η ύφεση είναι προ των πυλών και η ΕΚΤ ακολουθεί μια τακτική πιο ήπια στην αντιμετώπιση του θέματος.
Υφεση το 2023 βλέπουν οι αναλυτές
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Χόλγκερ Σμίεντινγκ, οικονομολόγος της Berenberg Bank, «στο πεδίο της ύφεσης, η ΕΚΤ γνωρίζει καλά τους επιδεινούμενους κινδύνους. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι της απέχουν πολύ από το να θεωρήσουν την ύφεση ως το πιο πιθανό αποτέλεσμα, όπως και εμείς, παρά ως αυξανόμενο κίνδυνο. Αν επαληθευθούμε, η ΕΚΤ θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με μια δυσάρεστη έκπληξη τον χειμώνα. Η πρόβλεψή μας για πτώση 0,8% του ΑΕΠ το 2023 απέχει παρασάγγας από τη δική της για ανάπτυξη 2,1%».
Και τονίζει: «Η ΕΚΤ εντοπίζει ενδείξεις ότι ο πληθωρισμός έχει αρχίσει να επικρατεί ευρύτερα στην Ευρωζώνη πέρα από το σοκ στις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων, ωστόσο θα συσφίξει την πολιτική της πολύ λιγότερο επιθετικά από τη Fed. Ως αποτέλεσμα, η ΕΚΤ φαίνεται πιο αισιόδοξη από τη Fed ότι με τις πιο συγκρατημένες αυξήσεις των επιτοκίων της μπορεί ακόμη να επιτύχει μια ήπια προσγείωση του δείκτη».
Πληθωρισμός πολλών ταχυτήτων
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην Ευρωζώνη και που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την αντιμετώπιση των πληθωριστικών πιέσεων είναι η μεγάλη ψαλίδα που υπάρχει σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό στις χώρες-μέλη. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ανέρχεται στο 22% (Εσθονία) και το χαμηλότερο στο 6,5% (Γαλλία).
Υπάρχει δηλαδή μια τεράστια διαφορά ύψους 15,5 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ της χώρας με τον υψηλότερο πληθωρισμό και της χώρας με τον χαμηλότερο. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να ακολουθηθεί μια ενιαία πολιτική.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος του 8,6% είναι λίγο πλασματικός, και αυτό διότι οι χώρες με πληθωρισμό πάνω από αυτό το επίπεδο είναι 14 και μόνο 5 κάτω από αυτό το επίπεδο.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
