Στην μετά Covid εποχή μία από τις βασικές επιδιώξεις της κυβέρνησης είναι η απόκτηση επενδυτικής αξιολόγησης, από τις διεθνείς οίκους. Στο υπουργείο Οικονομικών και στον Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, είχαν θέσει το 2021, ως την χρονιά εκείνη που η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκτήσει την επενδυτική αξιολόγηση.
Η μεσολάβηση όμως της πανδημίας όμως άλλαξε τα δεδομένα και είναι πολύ πιθανό ο στόχος αυτός να αναθεωρηθεί και να μεταφερθεί για το 2022.
Η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας θα κριθεί από αρκετά πράγματα, ένα εκ των οποίων είναι κατά πόσο θα μπορέσει το υπουργείο Οικονομικών να περιφρουρήσει το «μαξιλάρι ρευστότητας» που υπάρχει.
Η αναφορά της Fitch στο «μαξιλάρι»
Το πόσο σημαντικό είναι για την αξιοπιστία της Ελλάδος, το «μαξιλάρι» φαίνεται και από την ειδική αναφορά που έγινε στην πρόσφατη έκθεση της Fitch. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ένας από τους παράγοντες που χαρακτηρίζουν το χρέος βιώσιμο, είναι και το «μαξιλάρι ρευστότητας».
Ειδικότερα στην έκθεση σημειώνεται ότι, το σημαντικό «μαξιλάρι ρευστότητας» (περίπου 20% του ΑΕΠ) μπορεί να καλύψει έκτακτες ανάγκες δαπανών. Αναφέρει επίσης ότι το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους είναι χαμηλό, το πρόγραμμα αποπληρωμών μέτριο και η μέση ωρίμανση (γύρω στα 20 χρόνια) είναι από τα καλύτερα μεταξύ όλων των κρατών που παρακολουθεί η διεθνής, μετριάζοντας έτσι τον κίνδυνο μιας αύξησης των επιτοκίων, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει.
Με την έναρξη της πανδημίας, η κυβέρνηση έστειλε ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι θα περιφρουρήσει το μαξιλάρι, έτσι ώστε το μήνυμα αξιοπιστίας της χώρας προς τις αγορές και τους ξένους επενδυτές να παραμείνει αναλλοίωτο.
Ασπίδα προστασίας στο «μαξιλάρι»
Τότε βέβαια κατακρίθηκε και ακόμη συμβαίνει, κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση, ότι δεν δίνει στην πραγματική οικονομία, όσα θα μπορούσε αναφέροντας ότι μέρος των επιπλέον παροχών μπορούν να καλυφθούν από το «μαξιλάρι ρευστότητας».
Σήμερα το ύψος των διαθεσίμων είναι περίπου 34,5 δισ. ευρώ ελάχιστα χαμηλότερα από το υψηλό τους που ήταν πέριξ των 37 δισ. ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι ο λόγος ύπαρξης για το «μαξιλάρι», ήταν αυτός ακριβώς, να εμπεδωθεί μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Ελλάδα και στους αγορές και είχε επιλεγείς αντί για την προληπτική γραμμή στήριξης, που κάποιοι προωθούσαν από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η σύνθεση για το μαξιλάρι, είναι ένα μεγάλο μέρος από δανεισμό περίπου 16,5 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα από ταμειακά διαθέσιμα φορέων του δημοσίου και ένα μικρό ποσό από το περίσσευμα από το πρωτογενές πλεόνασμα, διαφορά ανάμεσα στο στόχο (3,5% επί του ΑΕΠ) και αυτό τελικά ήταν το αποτέλεσμα στο τέλος κάθε χρονιάς.
Αντληση από τις αγορές
Ο σχεδιασμός για το 2021 είναι ανάλογος και παραμένει στόχος να μην ξοδευτεί μεγάλο μέρος από το «μαξιλάρι». Οι υποχρεώσεις της χώρας για αποπληρωμή δανεισμού δεν είναι μεγάλες για εφέτος, οπότε ο σχεδιασμός για άντληση από τις αγορές περίπου 12 δισ. ευρώ υπερκαλύπτουν τις ανάγκες.
Η πρώτη μάλιστα προσπάθεια για έξοδο στις αγορές, θα γίνει τις επόμενες ημέρες, με την έκδοση 20ετούς ομολόγου και στόχο την αντληση 2,5 δισ.
Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η πανδημία θα φθίνει και τα 7,5 δισ. ευρώ που έχουν προϋπολογιστεί για την κάλυψη των αναγκών στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων θα φτάσουν ή αν χρειαστούν επιπλέον δεν θα είναι πάρα πολλά.
Στο υπουργείο Οικονομικών μάλιστα αναφέρουν ότι το μεγάλο πρόβλημα θα δημιουργηθεί στην περίπτωση που η πανδημία τραβήξει σε βάθος και αγγίξει και το 3ο τρίμηνο του 2021.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
