Η στάση των κεντρικών τραπεζών στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, της Fed και της ΕΚΤ θα κρίνουν σε σημαντικό βαθμό το πόσο γρήγορη θα είναι η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού.
Και οι δύο αυτή τη στιγμή κινούνται με βάση την κοινή πρόβλεψη ότι από το δεύτερο 3μηνο του 2022 θα ξεκινήσει η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού και ως εκ τούτου προκρίνουν την λήψη πυροσβεστικών μέτρων και όχι την ανάληψη γενικευμένης δράσης που θα αντιμετωπίσει δραστικά το πρόβλημα.
Βασική διαφορά ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ευρώπη είναι ότι στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού ο πληθωρισμός προέρχεται κυρίως από τις ελλείψεις που υπάρχουν στην παραγωγική διαδικασία, με τη ζήτηση να μην καλύπτεται από την υπάρχουσα προσφορά. Αντίθετα στην Ευρώπη η ακρίβεια προέρχεται από ένα μίγμα χαμηλής παραγωγής και υψηλής ζήτησης, που συνυπάρχει με τις υψηλές τιμές στην ενέργεια.
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν αποφασίσει και προχωρούν στην υλοποίηση του σχεδιασμού τους για σταδιακή μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης, με λιγότερες αγορές ομολόγων, ενώ παράλληλα θα προχωρήσουν σε αυξήσεις επιτοκίων, αλλά με μέτρο και την κατάλληλη στιγμή, όπως σημειώνουν.
Αυξήσεις μισθών αλλά με... μέτρο
Στην παρούσα χρονική στιγμή αυτό που θέλουν να αποφύγουν είναι οι γενικευμένες αυξήσεις μισθών, που θεωρούν ότι θα αναζωπυρώσουν την ακρίβεια και θα φέρουν τον πληθωρισμό κάτω από το επίπεδο του 2%, πολύ αργότερα από το αναμενόμενο.
Στο βασικό σενάριο, ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει κάτω από το επίπεδο του 2% το 2023, ενώ από το δεύτερο 6μηνο του 2022, η αποκλιμάκωση θα είναι ορατή και θα την δουν οι καταναλωτές στα πορτοφόλια τους.
Αν, όμως, όπως σημειώνουν αξιωματούχοι της ΕΕ, υπάρξουν αυξήσεις μισθών πάνω από κάποιο όριο, ώστε να καλύψουν μέρος του διαθέσιμου εισοδήματος που χάνεται από τους καταναλωτές, τότε ο κίνδυνος να περάσουμε σε νέο κύκλο -εσωστρεφή την φορά- πληθωρισμού, είναι κάτι περισσότερο από ορατός.
Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Σε περίπτωση που υπάρξουν αυξήσεις μισθών ή πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας παρεμβάσεις, αφενός θα μπει η οικονομία σε μία ενδημική επικράτηση του πληθωρισμού και από την άλλη θα επιβαρυνθεί σημαντικά το χρέος.
Τίποτε από τα δύο δεν θέλουν ούτε η κυβέρνηση, ούτε και οι δανειστές. Και αυτό σε μία περίοδο που η Ελλάδα έχει αποκαταστήσει μέρος της χαμένης αξιοπιστίας της χώρας απέναντι σε αγορές και επενδυτές.
Οι δύο επιλογές της κυβέρνησης
Από την άλλη πλευρά, στο οικονομικό επιτελείο δεν μπορούν να αγνοήσουν τις ανάγκες της κοινωνίας και ειδικά των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, που βλέπουν το κόστος ζωής να έχει αυξηθεί υπέρμετρα και σε πολλές περιπτώσεις να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν αποτελεσματικά.
Επί του παρόντος η επιλογή κινείται σε δύο άξονες: Ο ένας είναι η επιδότηση ρεύματος και φυσικού αερίου και η δεύτερος είναι να δοθεί -πιθανότατα εφόσον το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές συνθήκες- εφάπαξ επίδομα το Πάσχα σε αδύναμες οικονομικά κοινωνικές ομάδες.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
