H πανδημία του κορονοϊού δεν είχε μόνο οδυνηρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων και τη θνησιμότητά τους, αλλά άγγιξε επίσης κάθε πλευρά της ευημερίας τους, με σημαντικές συνέπειες για τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε, αναφέρει μελέτη του ΟΟΣΑ.
Η μελέτη του Οργανισμού, με τίτλο: «COVID-19 και ευημερία: ζωή στην πανδημία», σημειώνει ότι ο κορονοϊός προκάλεσε αύξηση 16% στον μέσο αριθμό θανάτων σε 33 χώρες – μέλη του από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Μάιο του 2021, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Την ίδια περίοδο, τα στοιχεία ερευνών δείχνουν αύξηση των επιπέδων κατάθλιψης ή φόβου και ένα αυξανόμενο αίσθημα μοναξιάς και αποσύνδεσης από την κοινωνία σε πολλούς ανθρώπους.
Τα κρατικά μέτρα στήριξης βοήθησαν στη διατήρηση των εισοδημάτων των νοικοκυριών το 2020 και ανέκοψαν το κύμα απωλειών θέσεων εργασίας. Ωστόσο, αν και τα προγράμματα διατήρησης της απασχόλησης προσέφεραν προστασία, το 14% των εργαζόμενων σε 19 ευρωπαϊκές χώρες του ΟΟΣΑ αισθάνονταν ότι είναι «πιθανό να χάσουν τη δουλειά τους» σε ένα τρίμηνο και σχεδόν ο ένας στους τρεις ανθρώπους σε 25 χώρες – μέλη ανέφεραν οικονομικές δυσκολίες.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι εμπειρίες από την πανδημία ήταν πολύ διαφορετικές, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και την εθνικότητα καθώς και με το είδος της δουλειάς που κάνουν οι άνθρωποι, των αποδοχών και των δεξιοτήτων τους. Η κρίση όξυνε, επίσης, τα υφιστάμενα κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα.
Στις χώρες όπου υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι εργαζόμενοι από εθνικές μειονότητες ήταν πιθανότερο να χάσουν τις θέσεις εργασίας τους κατά τη διάρκεια της πανδημία. Η ψυχολογική υγεία επιδεινώθηκε σχεδόν σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού το 2020, αλλά ήταν επίσης ορατά τα χάσματα που υπήρχαν ανάλογα με τη φυλή και την εθνικότητα.
Οι νεότεροι ενήλικοι υπέστησαν από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ψυχολογική υγεία, τις κοινωνικές διασυνδέσεις και την ικανοποίησή τους από τη ζωή το 2020 και το 2021.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι καθώς οι κυβερνήσεις μετακινούνται από την έκτακτη στήριξη στην ενίσχυση της ανάκαμψης, θα πρέπει να εστιάσουν ξανά τις δράσεις του σε ό,τι ενδιαφέρει περισσότερο για την ευημερία του κόσμου.
Ενας βασικός στόχος πρέπει να είναι η αύξηση της εργασιακής και οικονομικής ασφάλειας των νοικοκυριών, ιδιαίτερα όσων επηρεάστηκαν περισσότερο από την κρίση – με εστίαση στους πιο ευάλωτους, τους νέους, τις γυναίκες και όσους έχουν χαμηλές δεξιότητας. Προτεραιότητα πρέπει, επίσης, να δοθεί στην αντιμετώπιση του βάρους της χαμηλής φυσικής και ψυχολογικής υγείας και σε μία διακυβερνητική προσέγγιση για την αύξηση της ευημερίας των παιδιών και των νέων που είναι στη πιο μειονεκτική θέση.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
