Η χθεσινή ημέρα ήταν εμβληματική για την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο καθώς παρουσίασε ένα το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, που φέρει την ονομασία «Ελλάδα 2.0». Πολλοί αναρωτήθηκαν τι σημαίνει και από προέρχεται το «Ελλάδα 2.0». Η ονομασία προέρχεται από τον όρο Web 2.0 (Ιστός 2.0), ο οποίος, σύμφωνα με τη wikipedia, χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη νέα γενιά του Παγκόσμιου Ιστού η οποία βασίζεται στην όλο και μεγαλύτερη δυνατότητα των χρηστών του Διαδικτύου να μοιράζονται πληροφορίες και να συνεργάζονται online.
Αυτή η νέα γενιά είναι μια δυναμική διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία μπορούν να αλληλεπιδρούν χρήστες χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις σε θέματα υπολογιστών και δικτύων.
Να πετύχει εκεί που άλλοι απέτυχαν
Ελάχιστη ίσως σημασία έχει αν το όνομα είναι ή όχι επιτυχημένο. Τα χρήματα είναι πάρα πολλά και μπορούν πραγματικά να αλλάξουν την χώρα, να περάσει η Ελλάδα σε μία άλλη διάσταση. Να συμβούν τομές, που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν ακόμη και όταν η χώρα ήταν με το πιστόλι στον κρόταφο, στην περίοδο των μνημονίων.
Συνολικά θα κινητοποιηθούν κεφάλαια 57 δισ. ευρώ, σχεδόν το 1/3 του ΑΕΠ σε «ζεστό» χρήμα μέσα μία 6ετία. Πολλά τα λεφτά και σίγουρα αν υπάρξει η βούληση μπορεί να πιάσουν τόπο.
Απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί αυτή την στιγμή. Σίγουρα είναι ένα καλοδουλεμένο σχέδιο σε επίπεδο θεωρίας. Κάποιοι σημειώνουν ότι εκείνο που λείπει και πρέπει να βρεθεί στην πορεία, είναι ο τρόπος που θα υλοποιηθεί το πακέτο.
Διπλή ασφαλιστική δικλείδα
Βέβαια τώρα υπάρχει η πίεση για αποτέλεσμα και υπάρχει και ο έλεγχος των Βρυξελλών. Ομως και αυτά τα δύο σημαντικά στοιχεία δεν αποτελούν συνταγή επιτυχίας. Εκείνο που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Πρέπει να σπάσουν «αβγά» και όχι να κάνουν συμβιβασμούς. Το πρόγραμμα είναι 6ετές και ως εκ τούτου πατάει πάνω σε δύο κυβερνήσεις. Μπορεί να είναι από το ίδιο κόμμα, μπορεί από άλλο. Απαιτείται να αποδειχθεί ότι το κράτος έχει συνέχεια.
Το «Ελλάδα 2.0» ίσως δεν μπορεί να αγγίξει άμεσα τον μέσο πολίτη, σίγουρα, όμως, αν πετύχει θα του αλλάξει προς το καλύτερο την ζωή. Αυτό θα το αντιληφθεί πολύ αργότερα και ως εκ τούτου η κοινωνία θα είναι ένας ουδέτερος κριτής που στην πρώτη στραβοτιμονιά θα κρίνει και θα επικρίνει. Ισως για να ανατραπεί, μερικώς αυτή η πραγματικότητα, καλό θα ήταν η αρχή των έργων να γίνει με κάποια που θα αγγίζουν την κοινωνία και θα έχουν απτό χαρακτήρα. Για παράδειγμα η τεχνολογία να φτάσει στους δημόσιους φορείς σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να βρίσκεται κάποιος που να σηκώνει το τηλέφωνο για να εξυπηρετήσει τον πολίτη.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
