Η πιθανότητα να αναγκαστούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες να προχωρήσουν σε αναγκαστικές πωλήσεις ομολόγων τους είναι μικρότερη σε σχέση με τις αμερικανικές, αναφέρει σε έκθεσή της η UBS στον απόηχο της αναταραχής από την κατάρρευση της Silicon Valley Bank. λόγω της πώλησης ομολόγων με ζημιές.
«Θεωρούμε το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα πιο ρευστό από το αμερικανικό, με μία ρευστότητα 3 τρισ. ευρώ να διατηρείται στις κεντρικές τράπεζες και με σημαντικά διαθέσιμα assets που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αύξηση της ρευστότητας. Θεωρούμε συνεπώς απίθανο οι ευρωπαϊκές τράπεζες να πουλήσουν αναγκαστικά ομόλογα», αναφέρουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Ωστόσο, σημειώνουν ότι, καθώς το τραπεζικό σύστημα είναι μεγάλο, είναι πιθανό κάποιες μικρές ή προσωπικές τράπεζες να έχουν μεγαλύτερους περιορισμούς αναφορικά με τα ενέχυρα και τη ρευστότητά τους.
Ποια μέτρα στήριξης μπορεί να πάρει η ΕΚΤ
Σε μία τέτοια περίπτωση, η UBS θεωρεί ότι οι αρχές της ΕΕ και η ΕΚΤ θα είναι δυσκολότερο να προσφέρουν τόσο μεγάλη στήριξη, όπως έκαναν οι αμερικανικές Αρχές που ανακοίνωσαν προστασία των ανασφάλιστων καταθέσεων και τη γενναιόδωρη εξασφάλιση ρευστότητας για τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Αν και ο ρόλος της ΕΚΤ ως τελικού καταφυγίου δεν αμφισβητείται, η UBS σημειώνει ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να προσφέρει ρευστότητα έναντι ενεχύρων, όπως ομολόγων, στην ονομαστική τους αξία, όταν η αγοραία αξία τους είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή, δεδομένων των ανησυχιών για τον επιμερισμό των κινδύνων από πιθανές απώλειες στην Ευρωζώνη και των ακόμη μεγαλύτερων ανησυχιών για τον λεγόμενο ηθικό κίνδυνο.
Στην περίοδο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η ΕΚΤ προχώρησε στην παροχή απεριόριστης ρευστότητας στις τράπεζες έναντι επιλέξιμων ενεχύρων αλλά λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα αξία τους. Με άλλα λόγια δεχόταν τα ενέχυρα με «κούρεμα» της ονομαστικής αξίας τους, ανάλογα με τον κίνδυνο που είχαν.
«Πιστεύουμε ότι η αποτίμηση των ομολόγων στην ονομαστική τους αξία, όπως κάνει η Fed, θα ήταν αμφιλεγόμενη στους κόλπους της ΕΚΤ καθώς θα ήγειρε ερωτήματα για το ποιος θα αναλάμβανε τον δημοσιονομικό κίνδυνο – η ΕΚΤ ή οι χώρες όπου είναι εγκατεστημένες οι τράπεζες.
Αύξηση των επιλέξιμων ενεχύρων
Αντί να δεχθεί ως ενέχυρα ομόλογα στην ονομαστική τους αξίας, θεωρούμε ότι η ΕΚΤ πιθανόν να αυξήσει τη «δεξαμενή» των επιλέξιμων ενέχυρων για τη χορήγηση ρευστότητας.
Στην περίοδο της Covid, η ΕΚΤ χαλάρωσε τους κανόνες για τα ενέχυρα με μικρότερα «κουρέματα» της αξίας τους και τη διεύρυνση της δεξαμενής των επιλέξιμων assets.
Στο πλαίσιο αυτό, περιέλαβε και ένα ευρύτερο φάσμα δανείων στο πλαίσιο των ενεχύρων. Η ΕΚΤ θα μπορούσε επίσης μα προσφέρει χρηματοδότηση για διάρκεια έξι μηνών έως ένα έτος.
Η ασφάλιση των καταθέσεων
Αναφορικά με την ασφάλιση των καταθέσεων, η UBS αμφιβάλλει επίσης ότι η Ευρωζώνη θα κινείτο τόσο τολμηρά όσο οι αμερικανικές Αρχές.
Σήμερα, η ασφάλιση των καταθέσεων στην ΕΕ εξακολουθεί να παρέχεται από τις εθνικές αρχές ασφάλισης καταθέσεων για ποσά έως 100.000 ευρώ.
Το σχέδιο για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού πλαισίου ασφάλισης των καταθέσεων έχει σημειώσει πολύ μικρή πρόοδο.
Το 2008, επιμέρους χώρας, όπως η Γερμανία, προσέφεραν απεριόριστη προστασία στους καταθέτες, αλλά αυτό προκάλεσε διαμαρτυρίες για στρέβλωση του ανταγωνισμού.
«Αν και δεν θα αποκλείαμε ότι επιμέρους χώρες μπορεί να αυξήσουν μονομερώς ξανά τα όρια ασφάλισης των καταθέσεων¨», η προτίμηση θα ήταν σαφώς η καθιέρωση μίας κοινής ευρωπαϊκής προσέγγισης, η οποία θέλει κάποιο χρόνο, σημειώνει η UBS.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
