Το Μπέργκαμο βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της πανδημίας την περασμένη άνοιξη, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος κατά το πρώτο κύμα του κορονοϊού που χτύπησε την Ιταλία. Η όμορφη πόλη του ιταλικού βορρά κατέγραψε τα περισσότερα θύματα του Covid-19 από κάθε άλλη περιοχή στην Ευρώπη, αφήνοντας όμως ανεξίτηλα σημάδια σε αυτούς που επέζησαν.
Κι ενώ οι κάτοικοι προσπαθούν να πάρουν πίσω τις ζωές τους, στην τοπική εκκλησία κάθε Δευτέρα βράδυ πραγματοποιούνται ομαδικές θεραπείες από μία ειδικό στο μετατραυματικό στρες. Σύμφωνα μάλιστα με τον ιερέα της εκκλησίας, πρόκειται για μία ειδικό που αναλαμβάνει επιζώντες πολέμου, καθώς θεωρείται ότι οι επιζώντες του Covid-19 χρήζουν ανάλογης αντιμετώπισης.
Οι φρικτές εικόνες που έκαναν το γύρο του κόσμου στο αποκορύφωμα της πανδημίας έχουν στοιχειώσει δια βίου τους κατοίκους της μικρής πόλης που δεν μπόρεσαν καν να θάψουν και να πουν αντίο σε συγγενείς, φίλους, γείτονες, συναδέλφους, ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσαν μαζί και έλεγαν καθημερινά μια «καλημέρα».
Όπως λέει η 41χρονη Μόνια Κανιόνι στους New York Times, που έχασε την μητέρα της και νόσησε και η ίδια, «έγινα περισσότερο κλειστή σαν άνθρωπος». Παραδέχεται ότι πλέον έχει την τάση να απομονώνεται από τους δικούς της και να μη βρίσκεται με πολύ κόσμο.
Στον αντίποδα, η 44χρονη αδελφη της Τσίνζια λέει ότι δεν μπορεί πλέον στιγμή να μείνει μόνη της και έχει ανάγκη να βρίσκεται με ανθρώπους γύρω της.
Η 30χρονη Σάρα, που έχασε τον πατέρα της που προσέφερε εθελοντικές υπηρεσίες μεταφέροντας ασθενείς, αισθάνεται ενοχές που δεν μπόρεσε να εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του. Χάνοντας τη ζωή του μέσα σε φριχτούς πόνους, ζήτησε από την κόρη του να θαφτεί με την παραδοσιακή στολή του από τις Άλπεις. Παρά το γεγονός ότι εκείνη την έστειλε στο γραφειο κηδειών, της την επέστρεψαν με την επισήμανση ότι ο φόβος μετάδοσης του ιού δεν τους επιτρέπει να ντύνουν τα θύματα.
Οι κάτοικοι της περιοχής παραδέχονται ότι εξακολουθούν να αποφεύγουν τις αγκαλιές, τα φιλιά και τις στενές συναναστροφές
Η Λάουρα Σολιβέρι επέλεξε μαζί με τον αδελφό τους να μην μεταφέρουν την άρρωστη μητέρα τους στο νοσοκομείο, φοβούμενοι ότι δεν θα την ξαναδούν ποτέ. Ύστερα από αγωνιώδεις αναζητήσεις κατάφεραν να της βρουν μία συσκευή οξυγόνου. Και τότε αναπάνταχα αρρώστησε και ο σύζυγός της. Το να γίνει επιλογή σε ποιόν θα δοθεί η συσκευή οξυγόνου μετατράπηκε σε εφιάλτη για την οικγένεια. Τελικά, ο 64χρονος συζυγός της έχασε την μάχη, ενώ η 85χρονη μητέρα της κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή.
Η Λάουρα παραδέχεται ότι η πίστη της δοκιμάστηκε σκληρά και ακόμη και μέχρι σήμερα δεν μπορεί να προσευχηθεί.
Κάθε σπίτι και μία ιστορία. Και όσα έχουν μαρτυρούν οι επιζώντες του Μπέργκαμο δεν έχουν τελειωμό. Οι νοσοκόμες που πρωτοστάτησαν στην μάχη της περασμένης άνοιξης βλέπουν με ικανοποίηση μεν τη ζωή των κατοίκων να επιστρέφει σε κατά το δυνατό φυσιολογικούς ρυθμούς. Διακρίνουν όμως ότι ο φόβος παραμένει διάχυτος σε κάθε γωνιά της πόλης και κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής.
Το Νοέμβριο η περιοχή βρέθηκε αντιμέτωπη με νέους περιορισμούς λόγω του νέου κύματος της πανδημίας. Αυτή τη φορά όμως ήταν όλοι καλύτερα προετοιμασμένοι. Η τραγωδία της περασμένης άνοιξης παραμένει όμως χαραγμένη στις ψυχές όσων επέζησαν και στα απομεινάρια των πανό που ανέγραφαν «Είμαστε το Μπέργκαμο» σε διάφορα σημεία της πόλης.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
