Ο Μπιλ Γκέιτς έδρασε παρασκηνιακά και «έσωσε» τον νόμο για την κλιματική αλλαγή των ΗΠΑ, όπως αποκαλύπτει δημοσίευμα του Bloomberg.
Ηταν μέσα Ιουλίου - με τις θερμοκρασίες να αυξάνονται σε ένα από τα πιο καυτά καλοκαίρια στην ιστορία των ΗΠΑ, με τη μισή χώρα αντιμέτωπη με την ξηρασία - και το σημαντικό μέλος της Γερουσίας, ο Joe Manchin της Δυτικής Βιρτζίνια, είχε φρενάρει το νομοσχέδιο για την κλιματική αλλαγή.
Τότε ήταν που ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής στην καθαρή ενέργεια, Μπιλ Γκέιτς, σήκωσε το τηλέφωνο και συνομίλησε με τον ηγέτη της πλειοψηφίας της Γερουσίας Chuck Schumer.
«(Ο Schumer) μου είπε σε ένα τηλεφώνημα ότι είχε δείξει άπειρη υπομονή», είπε ο Γκέιτς σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα, περιγράφοντας για πρώτη φορά την προσωπική του προσπάθεια να διατηρήσει ζωντανό το νομοσχέδιο για το κλίμα.
«Έχεις δίκιο», είπε ο Γκέιτς στον Σούμερ. «Και το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να δείξετε άπειρη υπομονή».
Όπως αποκάλυψε ο Γκέιτς στο Bloomberg Green, άσκησε αθόρυβα πιέσεις στον Μάντσιν και σε άλλους γερουσιαστές, πριν ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, αναλάβει τα ηνία στον Λευκό Οίκο.
«Τον τελευταίο μήνα οι άνθρωποι ένιωσαν ότι, εντάξει, προσπαθήσαμε, τελειώσαμε, απέτυχε», είπε ο Γκέιτς. «Πίστεψα ότι ήταν μια μοναδική ευκαιρία». Έτσι ξεκίνησε μια σχέση με τον Μάντσιν, που είχε καλλιεργήσει για τουλάχιστον τρία χρόνια. «Ήμασταν σε θέση να μιλήσουμε ακόμη και σε μια στιγμή που ένιωθε ότι οι άνθρωποι δεν τον άκουγαν».
Εκτός από τον Gates, μια ad hoc ομάδα πίσω από τον Manchin εμφανίστηκε ακριβώς όταν η νομοθεσία για το κλίμα φαινόταν πως οδεύει προς την αποτυχία.
Ο Collin O'Mara, διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Άγριας Ζωής, στρατολόγησε οικονομολόγους για να κατευνάσει τις ανησυχίες του Μάντσιν, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο και τη Σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Οι οικονομολόγοι μπόρεσαν να «στείλουν το μήνυμα ότι το νομοσχέδιο θα βοηθήσει στο έλλειμμα», είπε ο O'Mara. «Θα είναι ελαφρώς αποπληθωριστικό και θα τονώσει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις σε όλους αυτούς τους τομείς».
Μέσω αυτής της αλχημείας, οι επενδύσεις καθαρής ενέργειας θα μπορούσαν να αλλάξουν τη στάση του Μάντσιν, ο οποίος αναζητούσε αντιστάθμισμα έναντι μελλοντικών αυξήσεων στις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και έναν τρόπο για πιθανή εξαγωγή περισσότερης ενέργειας στην Ευρώπη.
Αυτή η ώθηση βοήθησε να σταλεί ένα νομοσχέδιο για το κλίμα στο Κογκρέσο.
Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, που εισηγήθηκαν Manchin και Schumer, περιλαμβάνει 374 δισ. δολάρια σε νέες δαπάνες για την επιτάχυνση της ανάπτυξης καθαρής ενέργειας, την παροχή κινήτρων στους καταναλωτές για αγορές ηλεκτρικών αυτοκινήτων και την ενίσχυση άλλων πράσινων προτεραιοτήτων (παράλληλα με τις διευρυμένες ομοσπονδιακές εντολές για ανάπτυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου).
Το νομοσχέδιο εξασφάλισε την υπογραφή του Τζο Μπάιντεν. «Είμαι βέβαιος ότι αυτό το νομοσχέδιο θα διατηρηθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα νομοθετικά επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών», δήλωσε ο Σούμερ.
Πρόκειται για μια νίκη ορόσημο των Δημοκρατικών, οι οποίοι ενήργησαν ομόφωνα χωρίς ούτε μία ψήφο των Ρεπουμπλικανών, ενώ παράλληλα το νομοσχέδιο υλοποιεί την ατζέντα για το κλίμα που αποτελούσε μέρος των προεκλογικών υποσχέσεων του Αμερικανού προέδρου.
Είναι μακράν η μεγαλύτερη οικονομική δέσμευση που έχει αναλάβει ποτέ η κυβέρνηση των ΗΠΑ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Οι μειώσεις των εκπομπών που θα προκύψουν από αυτόν τον νόμο θα είναι περίπου ίδιες με την εξάλειψη της ετήσιας ρύπανσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη της Γαλλίας και της Γερμανίας μαζί, ή περίπου το 2,5% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής αερίων θερμοκηπίου, σύμφωνα με ερευνητές που ειδικεύονται στη μοντελοποίηση του κλίματος.
Οι παρασκηνιακές κινήσεις του Γκέιτς
Ο Γκέιτς άρχισε να προσελκύει τον Μάντσιν και άλλους γερουσιαστές που θα μπορούσαν να αποδειχθούν καθοριστικοί για την πολιτική καθαρής ενέργειας το 2019 σε ένα γεύμα στην Ουάσιγκτον. «Ο διάλογος μου με τον Τζο συνεχίζεται εδώ και αρκετό καιρό», είπε ο Γκέιτς. «Σχεδόν όλοι στην επιτροπή ενέργειας» - στην οποία ο Μάντσιν ήταν τότε ο ανώτερος Δημοκράτης - «ήρθαν και πέρασαν μερικές ώρες μαζί μου για δείπνο».
Η βραδιά οργανώθηκε γύρω ένα θέμα που έθεσε ο Μπιλ Γκέιτς: «Ο ρόλος της καινοτομίας στο κλίμα».
«Οι ΗΠΑ ήταν πραγματικά η μόνη χώρα, δεδομένου του πόσο γρήγορα πρέπει να γίνει αυτό, που έχει αυτή τη δύναμη καινοτομίας, στα πανεπιστήμιά μας, στα εθνικά μας εργαστήρια, στην ικανότητα ανάληψης κινδύνων», είπε ο Γκέιτς.
Οι εκπτώσεις φόρων είναι ο άλλος τρόπος με τον οποίο οι κυβερνήσεις μπορούν να βοηθήσουν να ξεπεραστεί αυτό που ο Γκέιτς αποκαλεί «πράσινη πριμοδότηση», διευκολύνοντας τον δρόμο προς την εμπορική υιοθέτηση. Οι νέες φιλικές προς το κλίμα τεχνολογίες όπως το υδρογόνο, οι προηγμένοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, η δέσμευση άνθρακα και τα αειφόρα αεροπορικά καύσιμα χρειάζονται αυτού του είδους την υποστήριξη αυτή τη στιγμή. Το ποσό που μπορεί να επιβαρυνθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ήταν «πολύ μεγαλύτερο από την περιουσία οποιουδήποτε ατόμου», είπε ο Γκέιτς.
Πώς λειτουργεί ο Γκέιτς
Αυτό ταιριάζει με τις δύο γενικές προσεγγίσεις του δισεκατομμυριούχου για την επίλυση προβλημάτων: χορηγεί ο ίδιος τις απαραίτητες καινοτομίες και βρίσκει περισσότερα χρήματα από αλλού που θα πολλαπλασιάσουν το αποτέλεσμα της όποιας χρηματοδότησης. Για παράδειγμα, το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates δημιούργησε το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας με λίγο περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια δολάρια - ένα κλάσμα των 55 δισεκατομμυρίων δολαρίων που δαπανήθηκαν από το ταμείο από κρατικές επιχορηγήσεις και άλλες φιλανθρωπίες.
Οταν ανέλαβε ο Μπάιντεν
Η σημαντική ανακάλυψη έγινε όταν ο Μπάιντεν ανέλαβε τον Λευκό Οίκο. Μέσα σε λίγους μήνες, ο πρόεδρος είχε αποκαλύψει δύο μεγάλα νομοσχέδια: τον νόμο για τις επενδύσεις στην υποδομή και τις θέσεις εργασίας και τον νόμο για την ενίσχυση του κλίματος. Το νομοσχέδιο για τις υποδομές, με τουλάχιστον 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες για την ενεργειακή μετάβαση, πέρασε με σχετική ευκολία στη Γερουσία. Υπέρ ψήφισαν 19 Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές. Αργότερα πέρασε από τη Βουλή.
Αλλά το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για το κλίμα - αρχικά έως και 555 δισεκατομμύρια δολάρια - ήταν σε ένα προσχέδιο του BBB που προσέλκυσε μηδενική υποστήριξη των Ρεπουμπλικανών. Αυτό έκανε την ψήφο του Μάντσιν απολύτως απαραίτητη.
Οταν ο Μάντσιν έφυγε
Στις 19 Δεκεμβρίου, ο Μάντσιν εμφανίστηκε στο Fox News για να ανακοινώσει ότι δεν ήταν διατεθειμένος να υποστηρίξει το νομοσχέδιο Build Back Better (BBB) λόγω των ανησυχιών του για το εθνικό χρέος, τον πληθωρισμό, την παραλλαγή Ομικρον της πανδημίας Covid-19 και τη γεωπολιτική αβεβαιότητα με την Κίνα και τη Ρωσία.
Όπως αποδείχτηκε αργότερα. Ο Μάντσιν είχε υπογράψει ένα μυστικό έγγραφο με τον Σούμερ που έθετε τους όρους του για την υποστήριξη του νομοσχεδίου: μείωση δημοσίων δαπανών, σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής της Fed και άρση της οικονομικής βοήθειας προς τα χαμηλότερα εισοδήματα.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Γκέιτς είπε ότι γευμάτισε με τον Μάντσιν και τη σύζυγό του, Γκέιλ Κόνελυ Μάντσιν, σε ένα εστιατόριο της Ουάσιγκτον DC. Οι τρεις συζήτησαν για το μέλλον της πολιτείας της West Virginia την οποία εκπροσωπεί ο Manchin και η οποία αποτελεί ιστορικό επίκεντρο της βιομηχανίας παραγωγής άνθρακα των ΗΠΑ.
Ο Γκέιτς πρότεινε πως εάν κλείσουν τα ορυχεία άνθρακα, οι εργαζόμενοι αυτοί θα μπορούσαν να εργαστούν σε νέους, μικρούς σταθμούς πυρηνικής ενέργεια, όπως σε αυτούς που θα κατασκευαστούν από την εταιρεία που ίδρυσε ο ίδιος ονόματι TerraPower.
Στο παρασκήνιο, ο «κύκλος» του Μπάιντεν και άτομα με συμφέροντα στις κατασκευές ακολούθησαν μια διαφορετική τακτική: παρουσίαζαν προσεκτικά τα πλεονεκτήματα της επένδυσης σε καθαρές μορφές ενέργειας.
Ο πληθωρισμός, όμως, έβαλε τέλος στο νομοσχέδιο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορούσε τον Manchin ο οποίος την 1η Φεβρουαρίου αποκάλεσε το νομοσχέδιο BBB «νεκρό».
Ωστόσο, ο Μπιλ Γκέιτς δεν πίστευε ότι είχε τελειώσει ακόμα.
Πέντε μήνες αργότερα, Schumer και Manchin ετοίμασαν ένα ολοκαίνουργιο νομοσχέδιο. Στις 7 Ιουλίου, ο Manchin εθεάθη στο ετήσιο Sun Valley Media Conference, όπου ήταν παρών και ο Γκέιτς. «Είχαμε μια συζήτηση για το τι έλειπε, τι έπρεπε να γίνει», θυμάται ο Γκέιτς. «Και μετά ακολούθησαν πολλά τηλεφωνήματα».
Αν και οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να περάσουν το νομοσχέδιο από τη Γερουσία με μόλις 50 ψήφους, έπρεπε να προλάβουν τις διακοπές της Γερουσίας τον Αύγουστο.
Εάν η διαδικασία δεν ολοκληρωνόταν πριν από τις διακοπές του Αυγούστου, η ευκαιρία θα μπορούσε να χαθεί οριστικά.
Αυτή η πίεση ώθησε τον Σούμερ να κινηθεί γρήγορα, ο Μάντσιν αντιστάθηκε πάλι και οι συνομιλίες κατέρρευσαν για άλλη μια φορά στις 14 Ιουλίου.
Υπήρξε εκτεταμένη απογοήτευση μεταξύ ακτιβιστών και λομπιστων της ενέργειας.
Χωρίς τη Γερουσία, ο Μπάιντεν αποφάσισε να προχωρήσει σε προεδρικό διάταγμα μέσω κήρυξης περιβαλλοντικής ανάγκης η οποία θα του επέτρεπε να περάσει το νομοσχέδιο χωρίς ψηφοφορία.
Πολλοί Γερουσιαστές, από την πλευρά τους, επέκριναν τον Manchin και αναρωτήθηκαν ανοιχτά γιατί βρισκόταν ακόμα στη θέση του Προέδρου της Εκτελεστική Επιτροπής για την Ενέργεια.
Περιβαλλοντικές ομάδες, εργατικά συνδικάτα και συμφέροντα καθαρής ενέργειας συστρατεύτηκαν, επισημαίνοντας τα συμφέροντα της Δυτικής Βιρτζίνια από το νομοσχέδιο.
Το λόμπι που έδωσε ξανά πνοή στον κλιματικό νόμο
Ο Μπιλ Γκέιτς δεν ήταν «μόνος» του. Η BlueGreen Alliance, τα εργατικά συνδικάτα και αρκετοί Γερουσιαστές δεν το έβαλαν κάτω και συνέχισαν να προσεγγίζουν τον Manchin.
Δύο εβδομάδες αντεπίθεσης και κοινωνικοπολιτικής πίεσης οδήγησαν, εν τέλει, σε αίσιο τέλος.
Στις 27 Ιουλίου, οι Schumer και Manchin παρουσίασαν νέο νομοσχέδιο ύψους $37 δισ. ετησίως για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Όσο για τον Gates, δε θέλει να θεωρηθεί ως ο ιθύνων νους της επιτυχημένης αυτής καμπάνιας η οποία θα βοηθήσει στην καινοτομία και τη μετάβαση στη νέα, «πράσινη» εποχή.
Παρά τις προϋποθέσεις του Manchin που συμπεριελήφθησαν στο νομοσχέδιο, όπως η φορολόγηση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η άρση εισαγωγής μπαταριών από την Κίνα και η επέκταση πλάνων για άντληση υδρογονανθράκων σε ομοσπονδιακή γη, ο Gates θεωρεί το νέο νόμο μία τεράστια επιτυχία.
Όπως αναφέρει ο ίδιος «το 2016, η χρηματοδότηση στις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ήταν μηδενική. Τώρα πια, έχουμε επιτέλους ένα καλό εφαλτήριο. Αισιοδοξώ πως θα καταφέρουμε να λύσουμε αυτό το παγκόσμιο πρόβλημα».
Ο Γκέιτς κοιτάζει τον νέο νόμο με ικανοποίηση. Πέτυχε αυτό που είχε σκοπό να κάνει. «Θα πω ότι είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της εργασίας μου για το κλίμα», είπε. «Έχω δύο πράγματα που με ενθουσιάζουν σχετικά με την κλιματική εργασία. Το ένα είναι όταν η πολιτική ασκείται σωστά, και αυτή είναι μακράν η μεγαλύτερη στιγμή ως προς αυτό». Η άλλη ευχαρίστησή του προέρχεται από συνεντεύξεις με ανθρώπους σε νεοφυείς επιχειρήσεις για το κλίμα και την καθαρή τεχνολογία: «Ακούω για αυτόν τον εκπληκτικό νέο τρόπο παραγωγής χάλυβα, τσιμέντου και χημικών προϊόντων».
Με πληροφορίες από Bloomberg
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
