Το 2021 βρίσκει τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν, αντιμέτωπο με την πιο δύσκολη περίοδο της 18χρονης παραμονής του στην εξουσία. Ποτέ άλλοτε δεν είχε τόσα μέτωπα ανοιχτά. Το βλέμμα του όμως παραμένει στραμμένο στο 2023 και στη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους.
Είναι η χρονιά, που κατά το μεγαλεπήβολο νεοθωμανικό όραμά του, θα ξεπεράσει τον Κεμάλ Ατατούρκ. Βέβαια, ο Τούρκος ηγέτης μπορεί να θεωρεί ότι αναμετράται μόνο με την ιστορία μέχρι τότε όμως θα πρέπει να κερδίσει και τις προεδρικές εκλογές του 2023, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η ιστορία ενίοτε επαναλαμβάνεται.
Όπως ο ίδιος ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Τουρκίας τον Μάρτιο του 2003 κερδίζοντας ευρεία αποδοχή ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, έτσι και τώρα δύο δήμαρχοι του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος δείχνουν να έχουν τη δυναμική να τον διαδεχτούν στην προεδρία. Αυτό τουλάχιστον καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
►Ερντογάν: Ετοιμάζει θερινό παλάτι 85 εκατ. ευρώ στη Μαρμαρίδα (vid)
Ο δήμαρχος της Άγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς και ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου κατάφεραν να εκλεγούν παρά τις συντονισμένες προσπάθειες του καθεστώτος Ερντογάν για το αντίθετο. Με βάση την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση, εάν πραγματοποιούνταν προεδρικές εκλογές αυτό το διάστημα ο Μανσούρ Γιαβάς θα έκοβε πρώτος το νήμα.
Εντός του 2020 σφυγμομετρήσεις της τουρκικής κοινής γνώμης με αντιπάλους τον Ιμάμογλου και τον Ερντογάν έδιναν ξανά δεύτερο τον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος θα έπρεπε να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τις μετρήσεις αυτές, εκτός και αν είναι πεπεισμένος ότι το καθεστωτικό εκτόπισμα του δεν έχει αντίπαλο.
Σε κάθε περίπτωση, η συγκυρία είναι ιδιαίτερα περίπλοκη για τον ίδιο. Η τουρκική οικονομία παραπαίει με την λίρα σε ελεύθερη πτώση. Ο κορονοϊός καλπάζει. Λιβύη, Συρία και Ναγκόρνο Καραμπάχ εξακολουθούν να είναι ενεργοί πολεμικοί θύλακες, ενώ κλίμα αντιπαράθεσης δημιουργείται ακόμα και με την Ινδία με την τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο να συντηρείται.
Επιπλέον, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι σε καθεστώς αβεβαιότητας αναμένοντας την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ, ενώ στην εσωτερική πολιτική σκηνή το κυβερνών ΑΚΡ είναι αποδυναμωμένο με την αντιπολίτευση να σφυροκοπά καθημερινά τον Τούρκο πρόεδρο, κατηγορώντας τον ακόμα και για πλαστό απολυτήριο γυμνασίου.
Σε αυτό το διαμορφωμένο περιβάλλον, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ελπίζει σε ταχεία οικονομική ανάκαμψη, που δεν φαίνεται επί του παρόντος πιθανή, περιμένει εναγωνίως ένα τηλεφώνημα από την απέναντι όχθη του Ατλαντικού, που δεν έχει έρθει μέχρι τώρα, μετά την επεισοδιακή αποχώρηση του φίλου του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τείνει χείρα φιλίας στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και παρουσιάζεται στις Βρυξέλλες ως υπέρμαχος του διαλόγου ενόψει των διερευνητικών επαφών με την χώρα μας προσδοκώντας οφέλη μέσω ενός εκβιαστικού πλαισίου συνομιλιών.
►Επιστολή Ερντογάν στον Μακρόν για να σπάσει ο πάγος
Στο μεταξύ, τα ευρήματα όλων των δημοσκοπήσεων στη γείτονα το τελευταίο διάστημα καταδεικνύουν ότι το κύριο πρόβλημα της πλειοψηφίας των πολιτών είναι η οικονομία και όχι η μεγαλοϊδεατική ατζέντα του Τούρκου προέδρου. Την ίδια ώρα, οι παρασκηνιακές ζυμώσεις στον χώρο της τουρκικής αντιπολίτευσης είναι έντονες, καθώς αναζητείται το πρόσωπο εκείνο, που μπορεί να τον αντιμετωπίσει και να τον κερδίσει το 2023 όταν θα συμπληρώνει 20 χρόνια στο τιμόνι της χώρας. Κρίσιμο στοίχημα θεωρείται η επικράτηση στον χώρου του κέντρου, που απεμπόλησε το ΑΚΡ μετά την κυβερνητική συμπόρευση του με τον εθνικιστή Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Η φημολογούμενη συμμαχία του προέδρου του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος Κεμάλ Κιλιντσάρογλου με τον στενότερο συνεργάτη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά το παρελθόν, πρώην πρόεδρο, πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών της χώρας Αμπντουλάχ Γκιούλ για στήριξη της υποψηφιότητάς του τελευταίου στις επόμενες εκλογές, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό, αίσθηση. Όμως η σύγχρονη ιστορία στην Τουρκία, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πολιτική ανέλιξη του ίδιου του Ερντογάν, έχει αποδείξει ότι τα πρόσωπα και όχι τα κόμματα είναι αυτά που κρίνουν τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο δήμαρχος της Άγκυρας έχει καταφέρει σε λιγότερο από 2 χρόνια θητείας να δημιουργήσει μία πολιτική εικόνα, που ξεπερνά τα όρια της τουρκικής πρωτεύουσας παρά τα εμπόδια, που του θέτει η κεντρική διοίκηση. Με σημαία του τη διαφάνεια και την πρόσβαση των πολιτών σε όλες τις διαδικασίες του δήμου χτυπά το καθεστώς Ερντογάν εκεί που πονά, καθώς η διαφάνεια και η λογοδοσία είναι έννοιες υπό εξαφάνιση κατά τη 18χρονη διακυβέρνηση του. Η υποδειγματική διαχείριση της πανδημίας, η ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών και οι παρεμβάσεις στον αστικό ιστό της Άγκυρας απογείωσαν τη δημοφιλία του 65χρονου Μανσούρ Γιαβάς. Άλλωστε, καθοριστικό για την εκλογή του στο δημαρχιακό θώκο της τουρκικής πρωτεύουσας υπήρξε το κοινωνικό μοντέλο διοίκησης, που εφάρμοσε τη 10ετία 1999-2009 ως δήμαρχος στην γενέτειρα του την πόλη Μπεϊπαζάρι, που απέχει 85 χιλιόμετρα από την Άγκυρα.
Το συμμετοχικό και μεταρρυθμιστικό στυλ διοίκησης του Μανσούρ Γιαβάς είναι αυτό, που προς το παρόν, του δίνει προβάδισμα έναντι του Εκρέμ Ιμάμογλου στην κούρσα αναζήτησης από την τουρκική αντιπολίτευση, της πιο ισχυρής υποψηφιότητας απέναντι στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο 50χρονος δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης με την εκλογή του δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα καθώς στο ήπιο πολιτικό προφίλ του είδαν τον άνθρωπο, που έχει τις δυνατότητες να κερδίσει την προεδρία. Το ζητούμενο είναι εάν ο κεμαλιστής πολιτικός μπορεί να συσπειρώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τη διακυβέρνηση του ΑΚΡ μέσω του έργου του στην Κωνσταντινούπολη, ξεπερνώντας τις τρικλοποδιές που του βάζει το καθεστώς από την αρχή της θητείας του.
Με τον πολιτικό χρόνο, που απομένει έως τις προεδρικές εκλογές του 2023, να είναι πολύς, την ονοματολογία να συνεχίζεται και τα χτυπήματα κάτω από την ζώνη να έχουν ξεκινήσει, το σίγουρο είναι ότι οι δήμαρχοι της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης προκαλούν ήδη πονοκέφαλο στον Τούρκο πρόεδρο. Όμως το αν τελικά πλησιάζει η ώρα που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα αποχωρήσει από τα παλάτια του αποτελεί μία δυσεπίλυτη εξίσωση με πολλούς αγνώστους, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών στη γείτονα χώρα, αλλά κυρίως του γεγονότος ότι ο ίδιος έχει αποδείξει ότι δε θα διστάσει να κάνει τα πάντα για να παραμείνει στην εξουσία.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
