Αντιμέτωπη με τη χειρότερη ξηρασία της τελευταίας 10ετίας είναι η Τουρκία, λόγω των ελάχιστων βροχοπτώσεων τη χρονιά που πέρασε. Έτσι, όπως μεταδίδει και ο βρετανικός Guardian, μεγάλες τουρκικές πόλεις κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς νερό μέσα στους επόμενους μήνες, ενώ τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει η Κωνσταντινούπολη με τους ειδικούς να της δίνουν διάρκεια «ζωής» λιγότερες από 45 μέρες.
Το αρμόδιο υπουργείο κάνει λόγο για φτωχό έτος αναφορικά με τις βροχοπτώσεις κι ενδέχεται να κλείσει την κάνουλα νερού σε 17 εκατομμύρια Τούρκους.
Ιμάμηδες προσεύχονται για να βρέξει
Ο δήμαρχος της Άγκυρας Μανσούρ Γιαβάς είχε δηλώσει στις αρχές του έτους ότι η τουρκική πρωτεύουσα έχει αποθέματα νερού σε δεξαμενές που φτάνουν μόλις για 110 ημέρες. Η Σμύρνη και η Μπούρσα βρίσκονται επίσης αντιμέτωπες με κίνδυνο, με τα αποθέματά τους να καλύπτουν το 36% και το 24% αντίστοιχα των δεξαμενών ανάγκης. Την ίδια ώρα, οι αγρότες στα ελληνοτουρκικά και τα τουρκοβουλγαρικά σύνορα απευθύνουν κραυγή αγωνίας για τις σοδιές τους, που θα μείνουν απότιστες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Νοέμβριο του 2020 το ποσοστό βροχής που έπεσε μειώθηκε κατά 50% σε σχέση με πέρυσι και όπως μεταδίδει η βρετανική εφημερίδα, τον Δεκέμβριο επιστρατεύτηκαν ακόμα και ιμάμηδες, μήπως και καταφέρουν με την προσευχή στον Θεό να βρέξει.
Τεράστιες οι ευθύνες Ερντογάν
Πάντως, η Τουρκία δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται αντιμέτωπη με την ξηρασία και χαρακτηρίζεται από τους μετεωρολόγους ως μια χώρα «water stressed» (αγχωμένη με το νερό), καθώς αντιστοιχούν κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση 1,346 κυβικά μέτρα νερού ανά κάτοικο. Από τη δεκαετία του 1980, ο συνδυασμός της πληθυσμιακής ανάπτυξης με την εκβιομηχάνιση και της αστυφιλίας με την κλιματική αλλαγή έχει προκαλέσει στρες αναφορικά με τη διανομή νερού.
Ωστόσο, οι ευθύνες των ηγεσιών για τη διαχείριση της κατάστασης είναι τεράστιες, σύμφωνα με τη Δρ Αγκιούν Ιλχάν. «Αντί να επικεντρωθούμε στα μέτρα που θα έθεταν υπό έλεγχο τη ζήτηση (για νερό), η Τουρκία επιμένει να επεκτείνει την παροχή νερού μέσω της κατασκευής περισσότερων φραγμάτων… Η Τουρκία έχει κατασκευάσει εκατοντάδες φράγματα τις τελευταίες δύο δεκαετίες» τόνισε η ειδικός στη διαχείριση νερού στο Κέντρο Πολιτική της Κωνσταντινούπολης. «Τα σημάδια προειδοποίησης ήταν εκεί για δεκαετίες, αλλά δεν είχαν γίνει πολλά πράγματα στην πράξη» πρόσθεσε.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας, η Τουρκία έχει εδώ και καιρό θέσει σε προτεραιότητά της την οικονομική ανάπτυξη και μάλιστα πάνω από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες παραμένοντας (με εξαίρεση τις ΗΠΑ που αποχώρησαν) η μοναδική χώρα των G20 που δεν έχει ακόμα υπογράψει τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα (2015). Την πρώτη δεσμευτική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή.
«Όλοι γνωρίζουν ότι οι λεκάνες συγκράτησης θα πρέπει να διατηρηθούν, ειδικά για τέτοιου είδους περιστατικά ξηρασίας που γίνονται όλο και πιο σφοδρά και παρατεταμένα», εξηγεί στον Guardian ο Δρ. Ουμίτ Σαχίν, που διδάσκει παγκόσμια κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντικές πολιτικές στο Πανεπιστήμιο Sabanci της Κωνσταντινούπολης.«Κι όμως, στην Κωνσταντινούπολη για παράδειγμα, οι πιο σημαντικές λεκάνες συγκράτησης, τα τελευταία δάση και καλλιεργήσιμη γη που είχαν απομείνει, είναι πλέον διαθέσιμα για αστική ανάπτυξη. Για το νέο αεροδρόμιο, η νέα γέφυρα του Βοσπόρου, τις συνδέσεις μεταξύ δρόμων και λεωφόρων και το πρόγραμμα του καναλιού της Κωνσταντινούπολης. Αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα ξηρασίας της Τουρκίας» πρόσθεσε.
►Διαβάστε: Τουρκία: Σε επίπεδα ρεκόρ η φτώχεια, αλλά ο Ερντογάν… ταξιδεύει στο διάστημα
Βάλτε λεκάνες για να μαζεύετε το νερό, λένε στους Τούρκους
Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης και μεγάλος πολέμιος του Ερντογάν Εκρέμ Ιμάμογλου δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα ότι οι δημότες είχαν λάβει διαβεβαιώσεις ότι το τεράστιο δίκτυο φραγμάτων Μελέν θα καλύπτει τις ανάγκες νερού της πόλης τους χωρίς δυσκολία μέχρι το 2070. Ωστόσο, αφότου ανέλαβε το 2019, συνειδητοποίησε ότι τα κατασκευαστικά προβλήματα που ανέκυπταν θα καθυστερούσαν το πρόγραμμα για κάποια χρόνια. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, με τη δημοτική αρχή να εκλιπαρεί στην ουσία τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης να κάνουν οικονομία στο νερό σε καθημερινές τους συνήθειες, όπως το πλύσιμο των δοντιών, το ξύρισμα, το ντους, το πλύσιμο των λαχανικών κλπ. Μάλιστα, συστήνεται η συγκέντρωση του νερού σε κουβάδες και λεκάνες ή η χρησιμοποίηση βρύσεων οικονομίας στην πίεση νερού. «Το νερό δεν θα ήταν πρόβλημα σήμερα, αν το φράγμα ήταν ενεργό. Όμως, πρέπει ταυτόχρονα να σκεφτούμε και τα ευρεία θέματα της κλιματικής αλλαγής… Αν δεν βρέξει στο Μελέν, δεν θα μπορείς να πάρεις ούτε από εκεί νερό» τόνισε ο Ιμάμογλου.
Στη Σμύρνη, οι τοπικές αρχές προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τη λειψυδρία, σκάβοντας 103 νέα πηγάδια και γεωτρήσεις, ανακυκλώνοντας τα υγρά λύματα και ελαχιστοποιώντας τις απώλειες και τις διαρροές μέσω των επισκευών πεπαλαιωμένων συστημάτων σωληνώσεων, λέει ο δήμαρχος Τουντς Σογιέρ.
Οσο και να βρέξει το 2021, τα πράγματα είναι δύσκολα
Όπως και να έχει, οι τουρκικές πόλεις χρειάζονται άμεσα τον «θεό» της βροχής, προκειμένου να αποφύγουν να ξεμείνουν από νερό μέσα στους επόμενους μήνες. Ωστόσο, τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα, που ακόμα και να βρέξει πολύ μέσα στους επόμενους μήνες, αυτή η ποσότητα βροχής ενδέχεται να μην φτάσει να καλύψει τις ανάγκες των Τούρκων για το 2021.
Όπως τονίζεται στο ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας, η ξηρασία προκαλεί έναν φαύλο κύκλο: μείωση της αγροτικής παραγωγής και αύξηση των τιμών των τροφίμων που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της φτώχειας και της εσωτερικής μετανάστευσης των αγροτικών πληθυσμών στις πόλεις, κάτι που προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση στα αποθέματα νερού.
«Η Τουρκία δεν έχει τα οικονομικά και τεχνολογικά μέσα για να διορθώσει τη ζημιά στον κύκλο ζωής του νερού. Το συστατικό που λείπει είναι η πολιτική βούληση να κάνει τα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση» τονίζει η Ιλχάν.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
