Μια απόφαση, που πλήττει το κύρος της ελεύθερης δημοσιογραφίας, των δημοσιογράφων αλλά και των δικαστικών, θεωρείται η «νίκη» της Ουάσινγκτον στην έφεση που είχε καταθέσει ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου του Λονδίνου, ζητώντας την έκδοση του ιδρυτή του WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ.
Οι βρετανικές δικαστικές αρχές, επέτρεψαν μετά από χρόνια την έφεση, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για την φυλάκιση του Ασάνζ ακόμη και για 175 χρόνια σε Αμερικανική φυλακή, επειδή τόλμησε να δημοσιοποιήσει απόρρητα κρατικά έγγραφα που αφορούσαν την στρατιωτική και διπλωματική παρουσία των ΗΠΑ κυρίως στη Μέση Ανατολή.
Μια μοναδική δημοσιογραφική επιτυχία, από έναν ακτιβιστή, που θα είχε βραβευτεί με το περίφημο αμερικανικό βραβείο Πούλιτζερ εάν το αντικείμενο της αποκάλυψης του δεν ήταν οι ίδιες οι ΗΠΑ.
Κι ενώ το Ιανουάριο του 2021 η Βρετανίδα δικαστής Βανέσα Μπαρέιτσερ απέρριψε το αίτημα της Ουάσιγκτον να εκδοθεί ο Ασάνζ στις ΗΠΑ, το Λονδίνο τελικά λύγισε στις ισχυρές πολιτικές πιέσεις.
Αποκαλύψεις για εγκλήματα πολέμου και διαφθορά
Ο Νιλς Νέλζερ, εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και κάτοχος της έδρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γενεύης μιλώντας στην Deutsche Welle είχε χαρακτηρίσει τη διαδικασία ενώπιον της βρετανικής δικαιοσύνης ως «ασέβεια απέναντι στις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δίκαιης δίκης και του κράτους δικαίου».
Όπως είχε υποστηρίξει, «τα κίνητρα πίσω από το αίτημα έκδοσης δεν συνάδουν καν με θεμελιώδεις αρχές όπως η προστασία της ελευθερίας του τύπου».
Ήταν το 2010, όταν ο Αυστραλός ακτιβιστής (και όχι δημοσιογράφος) Τζούλιαν Ασάνζ «έδωσε στη δημοσιότητα μυστικές πληροφορίες της Αμερικανικής κυβέρνησης, της οποίας δεν ήταν υπάλληλος κι έτσι δεν είχε έναντί της καμία υποχρέωση. Δεν υπέκλεψε ο ίδιος πληροφορίες καθώς τα στοιχεία που δημοσιοποίησε έφτασαν σε αυτόν ως διαρροές από κάποιον που είχε πρόσβαση στις πληροφορίες».
Όπως υπογραμμίζει ο Μέλζερ «οι αποκαλύψεις αυτές περιείχαν στοιχεία για εγκλήματα πολέμου. Ήταν ξεκάθαρες αποδείξεις για διαφθορά, εγκλήματα πολέμου και εγκληματικές ενέργειες. Στην ουσία οι ΗΠΑ προσπαθούν να ποινικοποιήσουν την ερευνητική δημοσιογραφία. Αυτός είναι και ο σκοπός της έκδοσης του και τίποτα άλλο» υπογράμμισε.
Κι όμως, σε μια υπόθεση που έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη τα τελευταία σχεδόν 12 χρόνια, εν τέλει αυτός που διώκεται για τα εγκλήματα δεν είναι ο δράστης αλλά ο «αυτόπτης μάρτυρας». Έχει μάλιστα πληρώσει ακριβά την απόφαση του να μην υποχωρήσει, μένοντας έγκλειστος επί χρόνια στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο γεγονός που έχει επιδεινώσει επικίνδυνα την υγεία και την ψυχική του κατάσταση.
Σύμφωνα με τον Νιλς Μέλζερ ο οποίος είχε επισκεφθεί ο ίδιος τον Τζούλιαν Ασάνζ ένα μήνα μετά τη σύλληψή του στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο μαζί με γιατρούς που είχαν ασχοληθεί επί 30 χρόνια με θύματα βασανιστηρίων, έναν ψυχίατρο και έναν ιατροδικαστή κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «ο Ασάνζ είχε όλα τα χαρακτηριστικά που εμφανίζουν τα θύματα βασανιστηρίων: έντονο άγχος, σύνδρομo χρόνιου στρες που είχε επιδεινώσει τη γνωστική του ικανότητα και τις νευρολογικές λειτουργίες του».
Ενας πολυβραβευμένος... κατάδικος
Ωστόσο, η έκδοσή του στις ΗΠΑ θα είναι η τελευταία πράξη αυτής της υπόθεση, καθώς θα απειλείται άμεσα η ίδια του η ζωή. Κι όμως, πριν ξεκινήσει αυτό το δικαστικό κυνήγι σε βάρος του, ο Ασάνς είχε βραβευτεί δεκάδες φορές για τις αποκαλύψεις του.
To 2009 του απονεμήθηκε το βραβείο Τύπου της Διεθνούς Αμνηστίας ενώ έχει βραβευθεί και από το βρετανικό περιοδικό Εconomist με το βραβείο Index on Censorship το 2008.
Το 2010 σε ψηφοφορία του Βρετανικού περιοδικού New Statesman ψηφίστηκε στο νούμερο 23 ανάμεσα στα «50 πρόσωπα που επηρεάζουν περισσότερο τον Κόσμο το 2010».
Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε το βραβείο Σαμ Ανταμς, από την Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence, μια ομάδα πρώην αξιωματικών της CIA σχετικά με την ακεραιότητα και την ηθική στον τομέα της πληροφοριοδότησης.
Επίσης ψηφίστηκε από το περιοδικό Utne Reader (τεύχος Νοεμβρίου/Δεκεμβρίου 2010) ως ένας από τους «25 Οραματιστές που Αλλάζουν τον Κόσμο σας», ενώ η γαλλική εφημερίδα Le Monde τον ανακήρυξε «άνδρα της χρονιάς» για το 2010.
Το 2010 υπήρξε ανάμεσα στους υποψήφιους για το πρόσωπο της χρονιάς του περιοδικού Time για το 2010. To 2011 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Ειρήνης του Σίδνεϊ και το Δημοσιογραφικό βραβείο Μάρθα Γκέλχορν.
Σήμερα, είναι απλά ένα ακόμη όνομα στη λίστα για έκδοση στις ΗΠΑ.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
