Η πρώτη δικαστική απόφαση για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη εκδόθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο (τμήμα εργατικών διαφορών), σχετικά με τον θάνατο του ελεγκτή της επιβατικής αμαξοστοιχίας, επιδικάζοντας αποζημίωση συνολικού ύψους 800.000 ευρώ στη σύζυγο, τα δύο παιδιά και την αδελφή του.
Η απόφαση (αριθμός 966/2024) καταλογίζει ευθύνες στην ΟΣΕ Α.Ε. και την Hellenic Train, οι οποίες, σύμφωνα με το δικαστήριο, αν και γνώριζαν ότι δεν λειτουργούσε η τηλεδιοίκηση και η σηματοδότηση, επέτρεπαν τη διενέργεια μεταφορών η πρώτη και τη μεταφορά επιβατών η δεύτερη, «εκθέτοντας τόσο τους επιβάτες όσο και τους εργαζόμενους σε κίνδυνο ζωής και υγείας».
Το δικαστήριο υποχρεώνει τον ΟΣΕ και την Hellenic Train να καταβάλλουν εντόκως, μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, ποσό 200.000 ευρώ στο καθένα από τα προσφεύγοντα μέλη της οικογένειας του ελεγκτή, καθώς και 12.000 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα, αποφαινόμενο ότι και οι δύο εταιρείες φέρουν «διττή» ευθύνη για το δυστύχημα.
Το σκεπτικό
Στο σκεπτικό της απόφασης, που αριθμεί 25 σελίδες, διαπιστώνεται ότι οι δύο εταιρείες, κατά των οποίων στράφηκαν οι συγγενείς του εργαζόμενου για το εργατικό δυστύχημα, επέδειξαν «βαριά συγκλίνουσα αμέλεια» και παράνομη συμπεριφορά, με σωρεία παραλείψεων σε ό,τι αφορά τα αναγκαία μέτρα προστασίας, τα οποία οδήγησαν στο τραγικό αποτέλεσμα.
Όπως εξηγεί η δικαστής που εξέδωσε την απόφαση:
«Η βάση των παραπάνω νομοθετικών επιταγών και η παράνομη συμπεριφορά των αρμόδιων οργάνων των εναγομένων εταιρειών έγκειται στην παράλειψη εγκατάστασης και θέσης σε λειτουργία των προαναφερθέντων συστημάτων ασφαλείας. Η χρήση των οποίων θα είχε, με βεβαιότητα, αποτρέψει τη σύγκρουση των αμαξοστοιχιών και ήταν το πλέον πρόσφορο μέτρο ασφαλείας, ενόψει των προαναφερθεισών συνθηκών της συγκεκριμένης περίπτωσης».
Η ακολουθία των γεγονότων
Στην απόφαση περιγράφεται η ακολουθία γεγονότων που οδήγησε στην τραγωδία, με το «μοιραίο λάθος» του σταθμάρχη Λάρισας. Ωστόσο, επισημαίνεται επακριβώς τι ήταν αυτό που κατέστησε «μοιραίο» το ανθρώπινο λάθος:
«Το αρχικό λάθος του σταθμάρχη Λάρισας υπήρξε μοιραίο ακριβώς επειδή δεν λειτούργησαν οι ασφαλιστικές δικλείδες. Το λάθος του σταθμάρχη θα το σταματούσε η τηλεδιοίκηση, δηλαδή ο πιο έμπειρος σταθμάρχης που θα ασκούσε την τηλεδιοίκηση. Στο πλαίσιο της τηλεδιοίκησης θα υπήρχε και σηματοδότηση, οπότε δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να χαραχθούν δύο τρένα στην ίδια γραμμή.
Ελλείπουσα της τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης στο συγκεκριμένο τμήμα της διαδρομής, ο άπειρος σταθμάρχης, που βρισκόταν μόνος στη βάρδια, ήταν εντελώς ανεπαρκής για τη διαχείριση της κυκλοφορίας. Με βάση όλα τα παραπάνω, και δεδομένου ότι -όπως αποδείχθηκε- δεν λειτουργούσαν τα προσήκοντα συστήματα ασφαλείας, και συνακόλουθα δεν λειτουργούσαν σωστά οι σιδηροδρομικές γραμμές, δεν έπρεπε να πραγματοποιούνται δρομολόγια τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
«Γνώριζαν»
Η δεύτερη εναγόμενη, ο ΟΣΕ, ως φορέας διαχείρισης υποδομής, καθώς και η πρώτη εναγόμενη, η Hellenic Train, φορέας λειτουργίας των μεταφορών, γνώριζαν ότι δεν λειτουργούσε η σηματοδότηση και η τηλεδιοίκηση. Παρ’ όλα αυτά, η ΟΣΕ επέτρεπε τη διενέργεια των μεταφορών, ενώ η Hellenic Train προχωρούσε στη μεταφορά επιβατών, εκθέτοντας τόσο τους τελευταίους όσο και τους εργαζόμενους σε κίνδυνο ζωής και υγείας.
Και οι δύο εταιρείες φέρουν σωρευτική ευθύνη για το επελθόν αποτέλεσμα».
Στην απόφαση σημειώνεται ότι:
«Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος είχε την ειδικότητα του ελεγκτή αμαξοστοιχιών και εισιτηρίων στην Hellenic Train. Κατά τον χρόνο του επίδικου δυστυχήματος, είχε ήδη ολοκληρώσει την εργασία του και, μετά το πέρας αυτής, επέστρεφε για διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο που παρείχε η εταιρεία του, προκειμένου την επόμενη ημέρα να αναλάβει υπηρεσία σε αμαξοστοιχία με δρομολόγιο από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
