Το αμύθητο ποσό των 8,8 τρισ. δολαρίων κόστισαν σε χαμένη παραγωγικότητα πέρυσι, οι δυστυχισμένοι εργαζομενοι, σύμφωνα με έρευνα της Gallup που βάζει μια τιμή στη δυσαρέσκεια στο χώρο εργασίας. Πρόκειται για ένα πραγματικό πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία. Μόνο στις ΗΠΑ, οι δυσαρεστημένοι υπάλληλοι στοίχισαν 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτό το εντυπωσιακό ποσό προέρχεται από το γεγονός ότι περισσότεροι υπάλληλοι αισθάνονται αποστασιοποιημένοι από τους εργοδότες τους μετά την πανδημία. Όπως μεταδίδει το Bloomberg, η αναστάτωση των τελευταίων ετών μείωσε την ικανοποίηση στον εργασιακό χώρο, με περισσότερους εργαζόμενους να δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν σαφώς τι αναμένεται από αυτούς - ένα σύμπτωμα που μειώνει τη δέσμευση.
Το διακύβευμα είναι υψηλό για τις εταιρείες, διότι ένα αφοσιωμένο εργατικό δυναμικό αυξάνει την παραγωγικότητα και αυτό συμβάλλει στην άνοδο των πωλήσεων και των κερδών. Η καλύτερη σύνδεση με το προσωπικό ανεβάζει επίσης τη διατήρηση των εργαζομένων.
Το να έχει κανείς εργαζόμενους με κίνητρα συνδέεται με «πολλά διαφορετικά αποτελέσματα που είναι σημαντικά για τους οργανισμούς"», δήλωσε ο Jim Harter, επικεφαλής επιστήμονας για την πρακτική της Gallup στον εργασιακό χώρο.
Ζοφερή εικόνα και «σιωπηλή παραίτηση»
Η έρευνα παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα για το εργατικό δυναμικό της Αμερικής. Μόνο το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους, ενώ οι μισοί καταβάλλουν ελάχιστη προσπάθεια - αυτό που έχει ονομαστεί "σιωπηλή παραίτηση".
Η Gallup υπολόγισε το κόστος της μειωμένης παραγωγικότητας εκτιμώντας την επίπτωση που έχει σε δολάρια η απροθυμία ενός εργαζομένου. Το συνολικό πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία εκτιμάται σε 8,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία.
Ο Harter, συγγραφέας πολλών βιβλίων για τη διοίκηση, προειδοποίησε τις εταιρείες να δουν ότι η δέσμευση των εργαζομένων υπερβαίνει το «να κάνουμε ωραία πράγματα για τους ανθρώπους». Οι εργαζόμενοι θέλουν «να αισθάνονται ότι αυτό που κάνουν στη δουλειά τους συνδέεται με κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους».
Για να διορθωθεί η κατάσταση, ο Harter πρότεινε ατομικές εβδομαδιαίες συναντήσεις ελέγχου και καθοδήγηση σχετικά με το πώς να συνεργάζονται με τους συναδέλφους τους. Όταν οι εργαζόμενοι ενημερώνονται για το πώς να συνεργάζονται μεταξύ τους, η σαφήνεια των ρόλων αυξήθηκε σε περίπου 80% από λιγότερο από 50%. Αυτού του είδους η στρατηγική είναι ιδιαίτερα απαραίτητη για τους νεότερους εργαζόμενους, επειδή είναι πολύ πιο πιθανό να αλλάξουν δουλειά σε αναζήτηση μιας πιο ικανοποιητικής ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
