Η ανεργία σύμφωνα με πολλούς αναλυτές και κοινωνιολόγους αποτελεί την μεγαλύτερη μορφή αδικίας στον σύγχρονο κόσμο. Στην Ελλάδα του 2023 η ανεργία κινείται σταθερά πάνω από το 10% και δεν δείχνει σημάδια αποκλιμάκωσης.
Ωστόσο υπάρχουν επαγγέλματα στα οποία παρατηρείται μεγάλη έλλειψη προσωπικού, μία έλλειψη που δεν είναι παροδική αλλά διαχρονικό φαινόμενο που δεν φαίνεται να έχει γιατρειά.
Από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα ο τουρισμός που για 3η συνεχή χρονιά παρατηρείται μεγάλη έλλειψη προσωπικού η οποία σε καμία περίπτωση δεν καλύπτεται παρά το γεγονός ότι ειδικά εφέτος υπήρξαν σημαντικές αυξήσεις αμοιβών.
Επίσης στον πρωτογενή τομέα με τις αυξήσεις των αμοιβών την τελευταία 3ετία να κυμαίνεται μεταξύ 70% και 100%, οι ελλείψεις εργατικών χεριών είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς.
Σημαντικές ελλείψεις εργαζομένων όμως παρατηρούνται και σε άλλες ειδικότητες, όπως για παράδειγμα στελέχη επιχειρήσεων με συγκεκριμένες δεξιότητες, αλλά και νοσηλευτικό προσωπικό.
Στοίχημα η θεραπεία στις ελλείψεις εργαζομένων
Το μεγάλο στοίχημα των επομένων 10ετιών θα είναι όχι η ανεργία, αλλά η έλλειψη εργαζομένων. Εφόσον η Πολιτεία δεν θα μπορέσει να βρει τρόπους να στρέψει τους νέους ανθρώπους σε συγκεκριμένες θέσεις εργασίας, τόσο το πρόβλημα αυτό θα οξύνεται με τάση αυτή δυνητικά σε κάποια χρόνια να γίνει εκρηκτικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η έλλειψη εργατικών χεριών στον πρωτογενή τομέα, ανά την υφήλιο και όχι την μόνο την Ελλάδα, είναι μία από τις βασικές αιτίες, όχι βέβαια η μόνη, που δημιουργούν πληθωριστικές πιέσεις.
Η ακρίβεια ξεκινάει από το χωράφι και εκεί οι παράγοντες που διαμορφώνουν τις τιμές είναι αρκετοί. Ο πρώτος έχει να κάνει με τις τιμές στην ενέργεια, στα φυτοφάρμακα και στις πρώτες ύλες. Εκεί δείχνουν τα πράγματα να ομαλοποιούνται.
Και μεν οι τιμές δεν επιστρέφουν στα προ covid και πολέμου επίπεδα, ωστόσο έχουν υποχωρήσει σημαντικά, ακόμη και σε ποσοστό 80% από τα υψηλά που κατέγραψαν σχεδόν έναν χρόνο πριν.
Το εργατικό κόστος στο 70% του συνολικού
Το άλλο στοιχείο είναι το εργατικό κόστος που σε κάποιες περιπτώσεις αγγίζει ακόμη και το 70% το συνολικού κόστους. Αυτό όχι μόνο δεν υποχωρεί αλλά δείχνει τάσεις συνεχιζόμενης ανόδου, αφού η ζήτηση εργατικών χεριών είναι κατά πολύ μεγαλύτερη της προσφοράς.
Ανάλογη εικόνα, όχι βέβαια τόσο έντονη είναι και σε άλλους κλάδους της οικονομίας. Για παράδειγμα στην εστίαση και στα ξενοδοχεία. Λείπουν χέρια και παρά το γεγονός ότι οι αμοιβές εκεί έχουν αυξηθεί σημαντικά, εντούτοις η προσφορά παραμένει χαμηλότερη των αναγκών της αγοράς.
Ίδια θέματα υπάρχουν και σε πολλούς άλλους κλάδους, όπως στις επιχειρήσεις τεχνολογίας αιχμής. Όμως στην αγορά εργασίας δεν παρατηρούνται διαφοροποιήσεις και οι νέοι συνεχίζουν να ψηφίζουν, θέσεις εργασίας στις οποίες με βάση τους νόμους της αγοράς, παράγουν ανέργους παρά εργαζομένους.
Όσο λοιπόν αυτή η ισορροπία δεν θα αποκαθίσταται τόσο το πρόβλημα θα γίνεται οξύτερο με τους αναλυτές να μην μπορούν να πουν με βεβαιότητα, αν η ανεργία ή οι ελλείψεις θέσεων εργασίας αποτελούν το οξύτερο πρόβλημα.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
