Στο πλαίσιο της δέσμευσης της ΕΕ για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των ανθρώπων στη γηραιά ήπειρο, η ΕΕ έχει θεσπίσει νέους ενωσιακούς κανόνες που προωθούν επαρκείς νόμιμους κατώτατους μισθούς.
Στις 4 Οκτωβρίου 2022, εκδόθηκε από το Συμβούλιο το τελικό κείμενο της οδηγίας για τους κατώτατους μισθούς και τα κράτη-μέλη έχουν δύο έτη στη διάθεσή τους για να ενσωματώσουν την οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο.
Κανόνες ΕΕ για τον κατώτατο μισθό
Πώς οι νέοι κανόνες της ΕΕ θα διασφαλίζουν καλύτερη και αποτελεσματικότερη προστασία με τη μορφή κατώτατου μισθού;
- Θα καθορίζουν και θα επικαιροποιούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα τους νόμιμους κατώτατους μισθούς, ώστε να κρίνονται επαρκείς.
- Θα προωθούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών.
- Θα εξασφαλίζουν την πραγματική προστασία των εργαζομένων με τη μορφή κατώτατου μισθού, βάσει της εθνικής νομοθεσίας.
Είναι γεγονός ότι στην ΕΕ εντοπίζουμε σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των κρατών-μελών όσον αφορά στην κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις και στο ύψος των κατώτατων μισθών. Αυτό οφείλεται εν μέρει στα πολύ διαφορετικά μοντέλα της αγοράς εργασίας και στα διαφορετικά επίπεδα εισοδημάτων ανάμεσα στα κράτη μέλη.
Η νέα οδηγία για επαρκείς κατώτατους μισθούς αποβλέπει στην επίτευξη αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας και διαβίωσης για τους εργαζομένους στην Ευρώπη.
Επικαιροποίηση ανά διετία
Τα κράτη-μέλη με νόμιμους κατώτατους μισθούς καλούνται να θεσπίσουν ένα πλαίσιο για τον καθορισμό και την επικαιροποίηση αυτών των κατώτατων μισθών σύμφωνα με ένα σύνολο σαφών κριτηρίων που θέτει η Ενωση.
Ο κατώτατος μισθός θα επικαιροποιείται τουλάχιστον ανά διετία (ή το αργότερο ανά τετραετία για τις χώρες που χρησιμοποιούν μηχανισμό αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής).
Ωστόσο, η οδηγία δεν προβλέπει συγκεκριμένο επίπεδο κατώτατου μισθού το οποίο πρέπει να επιτύχουν τα κράτη μέλη, δεν εισάγεται δηλαδή για κανένα λόγο ενιαίος ενωσιακός κατώτατος μισθός. Kάτι τέτοιο, όπως και οποιαδήποτε άμεση ρύθμιση του ύψους των μισθών αποκλείεται από το άρθρο 153§5 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επιπρόσθετα, η οδηγία επιδιώκει να ενισχύσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και αυτό επειδή έχει παρατηρηθεί ότι οι χώρες με υψηλό ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις τείνουν να έχουν μικρότερο ποσοστό χαμηλόμισθων εργαζομένων και υψηλότερους κατώτατους μισθούς από ό,τι οι χώρες με χαμηλό ποσοστό κάλυψης από συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων
Για να επιτύχουν αυτό τον στόχο, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να προωθήσουν την ικανότητα των κοινωνικών εταίρων να συμμετέχουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις. Συγκεκριμένα, οι χώρες που καλύπτονται από συλλογικές διαπραγματεύσεις σε ποσοστό κάτω του 80% (όπως η Ελλάδα) θα πρέπει να καταρτίσουν σχέδιο δράσης για την περαιτέρω προώθησή τους.
Στο σχέδιο δράσης θα πρέπει να περιλαμβάνεται σαφές χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένα μέτρα για τη σταδιακή αύξηση του εν λόγω ποσοστού. Στη συνέχεια τα κράτη θα κληθούν να δώσουν αναφορά στην Επιτροπή για το ποσοστό της κάλυψης από Σ.Σ.Ε.
Φυσικά, για την αποτελεσματικότερη προστασία των εργαζομένων της ΕΕ, η οδηγία ορίζει ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να λάβουν μέτρα που θα αφορούν στη διενέργεια επαρκών ελέγχων από τις επιθεωρήσεις εργασίας, στη διευκόλυνση της πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τον κατώτατο μισθό και την προστασία που παρέχει καθώς και στην ανάληψη δράσης από τις αρχές κατά των μη συμμορφούμενων εργοδοτών.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
