Με επίκεντρο το ωράριο - λάστιχο -έως και 10 ώρες ημερησίως- που έχει συγκεντρώσει τα πυρά της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων τέθηκε σε διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας. Μένει να αποδειχθεί στην πράξη πώς θα εφαρμοστεί το ελαστικό 8ωρο, αλλά και τι κερδίζει και τι χάνει ο εργαζόμενος, ο οποίος επιλέγει να αποδεχθεί τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Ο εργαζόμενος με δικό του αίτημα και κατόπιν έγγραφης συμφωνίας με τον εργοδότη μπορεί να εργαστεί με ελαστικό ωράριο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εργάζεται έως και 10 ώρες την ημέρα κατά μέγιστο χωρίς πρόσθετη αμοιβή ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Οι επιπλέον των 8 ώρες θα αποθηκεύονται σε «τράπεζα χρόνου» με τη συμβολή και της ψηφιακής κάρτας εργασίας και θα του «επιστρέφονται» εντός έξι μηνών με τη μορφή μειωμένου ωραρίου ή ρεπό ή ημερών άδειας. Προσοχή, οι ώρες εργασίας δεν μπορούν να ξεπερνούν τις 40 την εβδομάδα την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης. Συνεπώς το 10ωρο μπορεί να εφαρμόζεται έως και 4 ημέρες την εβδομάδα.
Κέρδος η 4ήμερη εργασία
Το «κέρδος» για τον εργαζόμενο είναι ότι με τη διευθέτηση μπορεί να εξασφαλίσει - αν το επιθυμεί - 4ήμερη εργασία την εβδομάδα χωρίς μείωση αποδοχών, αλλά με 10ωρη εργασία την ημέρα. Επιπλέον καλύπτεται από δικλείδα ασφαλείας αν αρνηθεί πρόταση του εργοδότη για συμφωνία διευθέτησης, καθώς η απόλυση σε αυτή την περίπτωση θα θεωρείται άκυρη.
Επίσης, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο, στην περίπτωση που λυθεί η σύμβαση εργασίας πριν από τη λήψη, εν όλω ή εν μέρει, του χρονικού αντισταθμίσματος που προβλέπεται κατά την περίοδο της μειωμένης απασχόλησης, ο εργαζόμενος λαμβάνει, κατά τη λύση, αποζημίωση για τις υπερβάλλουσες ώρες που έχει απασχοληθεί.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας εφαρμοζόταν και τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα με συλλογικές όμως συμβάσεις π.χ. σε ξενοδοχοϋπαλλήλους, σε ΟTΕ, στον Παπαστράτο, σε HBH PEPSICO.
Τα «αγκάθια» και τι χάνει ο εργαζόμενος
Από την άλλη πλευρά ο εργαζόμενος θα έχει απώλεια εισοδήματος, αφού δεν θα του καταβάλλεται η επιπρόσθετη αμοιβή για την υπερεργασία - υπερωρία πέραν των 8 ωρών. Επιπλέον - όπως επισημαίνουν και τα συνδικάτα - από τη διαδικασία παρακάμπτεται το σωματείο και ο εργαζόμενος είναι ο αδύναμος κρίκος στην ατομική συμφωνία εργαζόμενου - εργοδότη, με τον κίνδυνο να υποχρεωθεί να συμφωνήσει στην ελαστική εργασία υπό την απειλή της ανεργίας.
Και μπορεί να απαγορεύεται η απόλυσή του αν αρνηθεί τη διευθέτηση, ωστόσο η απόλυση είναι γενικώς αναιτιολόγητη από τον εργοδότη, οπότε αν αυτή λάβει χώρα λόγω της άρνησης της διευθέτησης θα πρέπει αυτό να κριθεί εκ των υστέρων από το δικαστήριο (με το νομοσχέδιο βέβαια αντιστρέφεται το βάρος της απόδειξης σε αυτή την περίπτωση υπέρ του εργαζόμενου).
Σχολιάζοντας την επίμαχη διάταξη η ΓΣΕΕ επισημαίνει πως: «Το νομοσχέδιο προωθεί με «φερετζέ» τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας –που σχετίζεται με τις τακτικές (λόγω φύσης της παραγωγικής διαδικασίας) ή τις έκτακτες (λόγω ξαφνικού ή απρόβλεπτου γεγονότος) των επιχειρήσεων– την ατομική διευθέτηση, η οποία όμως ουδόλως σχετίζεται με αυτήν τη διαδικασία. Η αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι χωρίς την κάλυψη της συλλογικής εκπροσώπησης είναι ισότιμοι διαπραγματευτικά με τον εργοδότη είναι ανιστόρητη και άκρως συντηρητική».
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
