Η ραγδαία αύξηση του κόστους στέγασης στη χώρα μας, προβληματίζει το σύνολο των συμπολιτών μας και ιδιαίτερα τους νέους ηλικιακά. Οι νέοι στη χώρα μας, έχουν κατανοήσει για τα καλά ότι, η δυνατότητα να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι είτε μέσω αγοράς, είτε μέσω ενοικίασης, αποτελεί «Όνειρο Θερινός Νυκτός».
Η συσσωρευτική αύξηση των ενοικίων από το 2018 έως και σήμερα κυμαίνεται από 37,2% έως και 42,1% για κατοικίες κατάλληλες για οικογένεια. Στα μικρότερα ακίνητα κατάλληλα για φοιτητές. Υψηλότερες αυξήσεις, καταγράφονται για σπίτια που απευθύνονται σε νέους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, οι ζητούμενες τιμές μίσθωσης φοιτητικής κατοικίας αυξήθηκαν κατά 53% στην Αθήνα και στη Πάτρα όπου καταγράφεται η 2η μεγαλύτερη αύξηση το 49,23%.
Το 2022, η αύξηση των ζητούμενων μισθωμάτων κυμάνθηκε μεσοσταθμικά στο 10%, από 3% έως 7% που καταγράφηκε το 2021.
Πλαφόν στις αυξήσεις ενοικίων στην Ευρώπη
Πολλές χώρες της Ευρώπης εφαρμόζουν πολιτικές στέγασης, ενώ λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται έχουν προβεί σε υιοθέτηση νέων μέτρων με στόχο την αναχαίτιση του κόστους στέγασης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκτός των νέων στεγαστικών πολιτικών που εφαρμόζουν, χώρες όπως η Δανία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Γαλλία, επέβαλαν πλαφόν ύψους (2%-3%) στις αυξήσεις των ενοικίων στις οικιστικές μισθώσεις λόγω ραγδαίας αύξησης του πληθωρισμού.
H Ελλάδα άργησε. Η χώρα μας θα αρχίσει να εφαρμόζει πολιτικές αναχαίτησης του κόστους στέγασης εντός του 1ου τριμήνου του 2023, μέτρα που σε μεγάλο ποσοστό, απαιτούν χρόνο υλοποίησης (2-3 ετών) και δεν στοχεύουν στην άμεση αναχαίτιση του κόστους στέγασης ή/και ελάφρυνσης του οικογενειακού προϋπολογισμού.
Παράλληλα, ακόμη και αν εφαρμοστούν στο σύνολό τους, στοχεύουν σε περιορισμένο αριθμό δικαιούχων σε σχέση με τη πραγματική ανάγκη του σήμερα, αλλά και των αναγκών που θα προκύψουν τα επόμενα χρόνια.
Παράλληλα, επέβαλε πλαφόν μόνο στις εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις. Συγκεκριμένα, η αναπροσαρμογή του μισθώματος θα ανέρχεται σε τρία τοις εκατό (3%), κατά ανώτατο όριο, σε σχέση με το μίσθωμα του έτους 2021, μέτρο που παρατάθηκε έως τα τέλη του 2023.
Επτά στους δέκα νέους ζουν στο παιδικό τους δωμάτιο
Ποσοστό νεαρών ενηλίκων ηλικίας 18-34 ετών που ζουν με τους γονείς τους
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Eurostat, το 72,9% των νέων ηλικίας 18-34 ετών ζουν με τους γονείς τους, στο παιδικό τους δωμάτιο. Η Ελλάδα κατατάσσεται 2η στη λίστα των 26 χωρών της Ε.Ε, όταν το μέσο όρο δεν ξεπερνά το 49,4%.
Το ποσοστό των νέων (18-34 ετών) που ζουν με τους γονείς τους, αυξήθηκε κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες από το 2019 έως το 2021. Είμαστε πεπεισμένοι, και το έχουμε αναφέρει σε πολλές έρευνές μας ότι το ποσοστό των νέων που θα γυρίσουν στο πατρικό τους, στο παιδικό τους δωμάτιο θα αυξηθεί ραγδαία τα επόμενα χρόνια. Ο βασικός λόγος δεν είναι άλλος από την μονομερή αύξηση του κόστους στέγασης και στην διατήρηση των εισοδημάτων σε χαμηλά επίπεδα σε συνάρτηση με τις ανάγκες του σήμερα.
Ποσοστό νεαρών που ζουν με τους γονείς τους ανά ηλικιακή ομάδα
Μάλιστα, το ποσοστό των νέων που διαμένει στο παιδικό του δωμάτιο, παραμένει υψηλό όταν επικεντρωνόμαστε στις ηλικίες 25-34, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης περιορίζεται αισθητά, κάτι που σηματοδοτεί μια σημαντική αναβολή στην ομαλή στεγαστική πορεία των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα.
Η αύξηση του κόστους στέγασης, φαίνεται να οδήγησε πολλούς νέους φοιτητές να επέλεξαν πανεπιστημιακές σχολές πλησίον της οικογενειακής κατοικίας. Το 91% των νέων 18-24 ετών διαμένουν στο παιδικό τους δωμάτιο σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Είναι μη λογικό και λυπηρό, εν έτει 2023, τα ακαδημαϊκά όνειρα ενός νέου να είναι άμεσα εξαρτόμενα από το αν η σχολή βρίσκεται στη πόλη της οικογενειακής κατοικίας.
Άνω των 500€ ενοίκιο 6 στα 10 ακίνητα κατάλληλα για νέους
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον άνωθεν πίνακα, κατανοούμε ότι το κόστος μίσθωσης μιας κατοικίας έως 50τμ, άνω του 1ου ορόφου κυμαίνεται άνω των 400€ στις περιοχές του κέντρου για το 70% των διαθεσίμων προς μίσθωση κατοικιών.
Στις περιοχές των Νοτίων Προαστίων της Αττικής, το 72% των διαθέσιμων προς μίσθωση ακινήτων έχουν ζητούμενο μίσθωμα άνω των 500€, ενώ στα Βόρεια Προάστια το 86%.
Ακόμη και στον Πειραιά που πριν λίγα χρόνια τον συγκαταλέγαμε στις οικονομικές περιοχές, πλέον, το 62% των διαθέσιμων προς μίσθωση κατοικιών έχουν ζητούμενο μίσθωμα άνω των 500€.
Τη μόνη «οικονομική» λύση, αποτελούν τα Δυτικά Προάστια όπου το 45% των διαθέσιμων προς μίσθωση κατοικιών έχουν ζητούμενο μίσθωμα έως 400€.
Στο σύνολο των περιοχών της Αττικής, το 65% των διαθέσιμων προς μίσθωση κατοικιών άνω του 1ου ορόφου έως 50τμ, έχουν ζητούμενο μίσθωμα άνω των 500€.
Σύμφωνα με τα άνωθεν, κατανοούμε ότι το κόστος στέγασης αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος, όταν σύμφωνα με τη Eurostat ανεκτό όριο θεωρείται όταν οι στεγαστικές δαπάνες δεν ξεπερνούν το 30% του εισοδήματος.
Απαιτείται ολοκληρωμένο σχέδιο στεγαστικής πολιτικής
Στη χώρα μας, ο πληθωρισμός, η αύξηση του κόστους κατασκευής που πιέζει αυξητικά τις τιμές πώλησης, η αύξηση των επιτοκίων στεγαστικών δανείων, η ραγδαία αύξηση των ενοικίων, το κόστος ενέργειας και γενικότερα η αύξηση του κόστους διαβίωσης, συρρικνώνει τα διαθέσιμα εισοδήματα.
Απαιτείται να λάβουμε σοβαρά υπόψη και να κατανοήσουμε ότι το προσαυξημένο κόστος στέγασης δεν αφορά πλέον αποκλειστικά τα κατώτερα οικονομικά στρώματα που βρίσκονται κοντά στον κίνδυνο φτώχειας ή/τα ευάλωτα οικονομικά νοικοκυριά ή μόνο τους νέους ηλικιακά, πλήττει και άτομα των οποίων τα εισοδήματα είναι, αφενός υψηλότερα, αφετέρου όμως, πολύ χαμηλά για να μπορούν να στεγαστούν υπό τις συνθήκες της ιδιωτικής αγοράς.
Οι οικονομικές προκλήσεις στη παγκόσμια κοινότητα καθώς και στη χώρα μας βρίσκονται προ των πυλών και απαιτούνται άμεσα διευρυμένες πολιτικές στέγασης, πολιτικές με διεύρυνση των δικαιούχων, με στόχο την αναχαίτιση του κόστους την επόμενη ημέρα και τη προσβασιμότητα σε αγορά κατοικίας, αλλά, παράλληλα και πολιτικές με υλοποίηση 2-3 ετών, που θα στοχεύουν στην εξάλειψη ιδίων δεδομένων στο μέλλον, καθώς και μέτρα που θα «προστατεύουν» την ιδιοκτησία υπό συνθήκες μη υγιούς οικονομικού περιβάλλοντος.
Η παροχή της στέγης αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και υπάγεται στον τομέα της κρατικής κοινωνικής πολιτικής.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
