Το ξεκαθάρισμα των έργων που μπορούν να υλοποιηθούν και η αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας από την επενδυτική απόφαση μέχρι την οριστική σύνδεσή τους στο δίκτυο αποτελούν ένα μεγάλο στοίχημα για το υπουργείο Ενέργειας.

Αν κερδηθεί, θα επιτευχθεί ο στόχος αύξησης της διείσδυσης των ΑΠΕ μέχρι το 2030, στόχος από τον οποίο εξαρτάται η μείωση του κόστους που φέρνει το green deal σε ολόκληρη την οικονομία.

O στόχος του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) ανεβάζει στο 67% το στόχο συμμετοχής των Ανανεώσιμων Πηγών στην κατανάλωση ενέργειας το 2030 και κάνει επιτακτικά τα αιτήματα των παραγωγών ΑΠΕ για απλοποίηση και επιτάχυνση της διαδικασίας από το σχεδιασμό μέχρι την ολοκλήρωση των πάρκων.

Ο στόχος για αιολική ισχύ

Σύμφωνα με το σημερινό σενάριο του ΕΣΕΚ, ο στόχος για την αιολική ισχύ το 2030 είναι 7.000MW. Ο στόχος αυτός θα αυξηθεί κατά την επικείμενη αναθεώρηση του ΕΣΕΚ, προκειμένου να ενσωματωθεί η αύξηση του ευρωπαϊκού στόχου για το κλίμα το 2030 σε 55% μείωση των εκπομπών σε σχέση με τον προηγούμενο στόχο 40%.

Καθώς η αναθεώρηση του ΕΣΕΚ είναι προ των πυλών, στη βάση της επίτευξης του νέου ευρωπαϊκού στόχου για το κλίμα μείωσης των εκπομπών κατά 55% έως το 2030, αναθερμαίνεται η συζήτηση για το πώς μπορούν να προωθηθούν οι επενδύσεις στις ΑΠΕ.

Ο φορέας που εκπροσωπεί τους παραγωγούς αιολικής ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) επισημαίνει την ανάγκη επιτάχυνσης όλου του πακέτου πολιτικής που συνδέεται με την ανάπτυξη των ΑΠΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ότι έχουμε καθυστερήσει ως χώρα. Τονίζει επίσης την ανάγκη να ξεκαθαριστεί το τοπίο, αφού φαίνεται σαν να πρόκειται να γίνουν έργα δεκάδων MW χωρίς να είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι πρόκειται να γίνουν.

Τι λέει η ΕΛΕΤΑΕΝ

Σύμφωνα με την ΕΛΕΤΑΕΝ, «το υπουργείο πρέπει να προωθήσει ταχύτερα τη 2^η δέσμη μέτρων απλοποίησης της αδειοδοτικής διαδικασίας και να επιταχύνει την ψηφιοποίησή της και την απευθείας ηλεκτρονική διασύνδεση όλων των επιμέρους υπηρεσιών και βημάτων. Η δουλειά που έχει γίνει στη ΡΑΕ αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Απλοποίηση ΔΕΝ σημαίνει ότι όλα τα υπό ανάπτυξη έργα εγκρίνονται ταχύτερα. Σημαίνει ότι σε εύλογο χρόνο, που δεν μπορεί να ξεπερνά την τριετία, πρέπει να λαμβάνεται οριστική απόφαση για την επένδυση, θετική ή αρνητική, έτσι ώστε πολύ σύντομα όλοι να γνωρίζουν τι, πού και πώς θα γίνει. Με τον τρόπο αυτό, δεν θα δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις από την παραμονή αιτημάτων σε πολύχρονη εκκρεμότητα».

Στους βασικούς άξονες που προτείνονται είναι και η πρόταση για επαναφορά των διαγωνισμών για νέα έργα ανά τεχνολογία, καθώς και η περαιτέρω απλοποίηση του αδειοδοτικού πλαισίου με έμφαση στα τελευταία στάδια.

Σήμερα σε λειτουργία στην ελληνική αγορά είναι 4,26 MW αιολικών ΑΠΕ και μαζί με τα 1,72 MW που έχουν επιλεγεί σε διαγωνισμούς ή είναι υπό κατασκευή, το σύνολο των εν λειτουργία και των πλέον ώριμων έργων ανέρχεται σε 5,9 MW.

Το σύνολο Βεβαιώσεων Παραγωγού και Αδειών Παραγωγής Αιολικών Πάρκων ανέρχεται σε 30.295 MW, ενώ τα εκκρεμή αιτήματα για χορήγηση Βεβαιώσεων Παραγωγού σε 16.595 MW.

Ακόμη κι αν αυξηθεί ο στόχος των 7 GW για το 2030 από το αναθεωρημένο ΕΣΕΚ, είναι φανερό ότι τα υποψήφια έργα είναι πολύ περισσότερα, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι πράγματι θα γίνουν, ενώ δεν είναι γνωστό με βάση τη σημερινή διαδικασία, ποια μπορούν να γίνουν και ποια βρίσκουν εμπόδια.

Προκλήσεις

Εκτός από τη δημιουργία ενός αδειοδοτικού πλαισίου που σε εύλογο χρόνο θα ξεκαθαρίζει ποια μένουν και ποια φεύγουν, από τα υποψήφια έργα, για να επιταχυνθούν οι ρυθμοί των έργων πρέπει να αντιμετωπιστεί μια σειρά προκλήσεων:

• Οι επενδυτές αιολικών πάρκων θα πρέπει να ξαναχτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τις τοπικές κοινωνίες.
• Πρέπει να εγκαταλειφθεί η πρακτική κατάτμησης έργων που ακολουθούν κάποιες εταιρείες για να επωφεληθούν από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα μικρά έργα.
• Οι εξαιρέσεις στα μικρά έργα φωτοβολταϊκών που προχωράνε με «κλειδωμένες» τιμές, έχουν αποτέλεσμα αυξημένο κόστος για τους καταναλωτές και προχωρούν με ελλείψεις στηδιαδικασία αδειοδότησης, ενώ δεσμεύουν χώρο στα δίκτυα.
• Η μακρόχρονη αδειοδοτική διαδικασία εμφανίζει «ζωντανά» έργα που δεν υπάρχουν -απαιτείται αξιολόγηση των έργων, είτε αρνητικά είτε θετικά, μέσα σε ένα εύλογο διάστημα τριών ετών.
• Η επικαιροποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού, που αποτελεί μέρος του συνολικότερου αδειοδοτικού πλαισίου, θα πρέπει να επιλύσει προβλήματα εφαρμογής και να αξιοποιήσει την εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας. Θα πρέπει να λάβει υπόψη και το επενδυτικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί και να θέσει τις προϋποθέσεις ώστε το συνολικό πλαίσιο που θα προκύψει να συμβάλει στην επίτευξη των κλιματικών στόχων για το 2039 και να μην κλείνει την προοπτική της κλιματικής ουδετερότητας για το 2050.

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!