Η εμφατική επικείμενη έξοδος της μετοχής της ΠΛΑΙΣΙΟ από το ελληνικό χρηματιστήριο, ανέδειξε για μία ακόμη φορά τους λόγους της ρηχότητας της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς και γιατί οι ξένοι επενδυτές αποφεύγουν να τοποθετηθούν σε μετοχές μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης.
Το Πλαίσιο (όπως και παλαιότερα η Kleemann) ήταν μία μετοχή-κόσμημα για την ελληνική μεσαία κεφαλαιοποίηση. Υψηλά μεγέθη, πασίγνωστο brandname, τα καλύτερα logistics (με τις αποθήκες στη Μαγούλα και το αυτόνομο δίκτυο), τεράστια ρευστότητα θεωρητικά θα την έκαναν περιζήτητη σε εγχώριους και ξένους επενδυτές. Όμως στην πράξη, η μετοχή ήταν συγκεντρωμένη σε δύο πρόσωπα (πατέρας και υιός Γεράρδος) κατά 82,5%, ένα 10% της διασποράς ήταν σε εγχώρια μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια και το υπόλοιπο 7,5% (ή και λιγότερο) ήταν σε ιδιώτες επενδυτές.
Η μετοχή διαπραγματεύονταν στο Χρηματιστήριο Αθηνών με ένα τεράστιο discount της κεφαλαιοποίησής της έναντι της εσωτερικής της αξίας που ξεπερνούσε το 30%. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στα media o κ. Γεράρδος, τα μεγέθη της εταιρείας είχαν εκτοξευτεί την τελευταία διετία ενώ η κεφαλαιοποίησή του είχε υποχωρήσει σε επίπεδα 3-3,5 ευρώ / μετοχή. Αυτή τη δυσαναλογία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι επενδυτές αλλά το μικρό free float δεν επέτρεπε σε κανέναν μεγάλο μακροπρόθεσμο επενδυτή του εξωτερικού.
Υπολογίζεται ότι για μία ελάχιστη τοποθέτηση της τάξης του 1 εκατ. ευρώ θα χρειαζόταν 1-2 εβδομάδες ενώ για να βγει από τη μετοχή, ίσως και μήνες. Ο κ. Γεράρδος στις δηλώσεις του μετά τη δημόσια πρόταση, επεσήμανε ουσιαστικά ότι μία εταιρεία σαν την Πλαίσιο όχι μόνο δεν είχε να κερδίσει κάτι από την παρουσία της στο ελληνικό χρηματιστήριο αλλά ουσιαστικά υποχρεώνονταν να τηρήσει κοστοβόρoυς και ενεργοβόρους κανόνες συμμόρφωσης (compliances).
Οπότε το μεγάλο discount σε συνδυασμό με το κόστος παραμονής στο Χρηματιστήριο έφεραν την (επικείμενη) έξοδο της μετοχής από το Χρηματιστήριο Αθηνών.
Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!
