Ο δεύτερος (μικρός) οίκος αξιολόγησης, η γερμανική Scope Ratings αναβάθμισε την ελληνική οικονομία και την ενέταξε σε επενδυτική βαθμίδα. Προηγήθηκε η ιαπωνική R&I  η οποία έχει σημαντική απήχηση σε μεγάλους χρηματοοικονομικούς οίκους της Ασίας. Από την στιγμή που δύο ήσσονος δυναμικής οίκοι αξιολόγησης εντάσσουν την ελληνική οικονομία σε επενδυτική βαθμίδα, ουσιαστικά την κατατάσσουν στον προθάλαμο για την αναβάθμιση από κάποιον από τους 4 μεγάλους εποπτικούς οίκους.

Οι εξελίξεις του τελευταίου μήνα (πρώτα R&I και μετά Scope) σύμφωνα με τους αναλυτές ενδυναμώνουν το ενδεχόμενο εισόδου σε επενδυτική βαθμίδα μέχρι τον Φεβρουάριο 2024. 

Οι πρώτες επιπτώσεις θα φανούν στα ομόλογα με αύξηση συναλλαγών και υποχώρηση μέχρι 50 μονάδων βάσης  

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εγχώριων αναλυτών, η επενδυτική αναβάθμιση θα φανεί πρώτα στις συναλλαγές και την υποχώρηση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων και μετά στις μετοχές.  Σε επίπεδο συναλλαγών, εκτιμάται ότι θα υπάρξει μία σημαντική αύξηση. Ήδη σταδιακά από τον Απρίλιο και μετά οι συναλλαγές στα ελληνικά ομόλογα έχουν καταγράψει αύξηση πάνω από 20% παρά το γεγονός ότι είχαμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Ταυτόχρονα, η απόδοση του 10ετούς (το λαμβάνουμε ως benchmark) δείχνει να σταθεροποιείται μεταξύ 3,6-3,9%  ανάλογα με τις συνθήκες. Στην περίπτωση που πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα από τους μεγάλους οίκους, η απόδοση του 10ετούς ομόλογου, εκτιμάται ότι μπορεί να υποχωρήσει μέχρι και 50 μονάδες βάσεις δηλαδή αρκετά κάτω από τα 3,4%. Ενδεικτικά το πορτογαλικό 10ετές διαπραγματεύεται πέριξ των 3,2% ενώ το ισπανικό στο 3,5%.

►Διαβάστε επίσης: Bloomberg: H Ελλάδα επέστρεψε στην επενδυτική ελίτ!

Οι εκτιμήσεις των αναλυτών και των επενδυτών είναι ότι το ελληνικό θα κινηθεί κάπου ανάμεσα αυτών των δύο.  Επίσης και το βέλγικο 10ετές (έχει χρέος /ΑΕΠ παρεμφερές με το ελληνικό) διαπραγματεύεται κοντά στο 3,2%.

Oι δύο απόψεις για τις ελληνικές μετοχές – Μπορεί και μέχρι τις 1.500 μονάδες ο Γενικός Δείκτης στο καλύτερο σενάριο

Σε ότι αφορά τις ελληνικές μετοχές, εδώ υπάρχουν δύο απόψεις.

Η πρώτη λέει ότι η εγχώρια χρηματιστηριακή έχει ήδη προεξοφλήσει την επενδυτική βαθμίδα γι' αυτό και η μέση ημερήσια αξία συναλλαγών από την αρχή του χρόνου βρίσκεται κοντά στα 105 εκατ. ευρώ. Επίσης ο Γενικός Δείκτης καταγράφει άνοδο πάνω από 40% ενώ πολύ μεγάλες ανοδικές κινήσεις έχουν και οι επιμέρους κλαδικοί δείκτες και οι δεικτοβαρείς μετοχές.

Η δεύτερη άποψη λέει ότι με την επενδυτική βαθμίδα, ανοίγουν οι πύλες των μεγάλων Ασφαλιστικών Ταμείων εξωτερικού, των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιρειών και των Επαγγελματικών Ταμείων για αγορές ελληνικών μετοχών.  Στην Πορτογαλία και στην Ισπανία εισέρευσαν στα χρηματιστήριά τους αρκετά δισεκατομμύρια στις μετοχές τους από τους ανωτέρω θεσμικούς επενδυτές.

Εάν υπάρξει περαιτέρω αύξηση των συναλλαγών στο ελληνικό χρηματιστήριο (δηλαδή ξεπεράσουν τα 120 εκατ. ευρώ ημερησίως) σε συνδυασμό με μία άνοδο 5-10% στον Γενικό Δείκτη από τα παρόντα επίπεδα, δηλαδή να φτάσουμε στις 1.400-1.500 μονάδες τότε η κεφαλαιοποίηση του ελληνικού χρηματιστηρίου ως προς το ελληνικό ΑΕΠ θα φτάσει στο 50% , επιπεδα δηλαδή που αντιστοιχούν στο μέσο επίπεδο των χρηματιστηρίων της Ευρωζώνης.

Το θετικό και το αρνητικό σενάριο για το ελληνικό χρηματιστήριο

Βέβαια αυτό αφορά το καλύτερο σενάριο που πέρα από τις θετικές εξελίξεις για την Ελλάδα, θα πρέπει να έχει θετικές εξελίξεις και για τις ξένες οικονομίες. Εάν για παράδειγμα, η Ευρωζώνη περάσει σε ύφεση κατά το ίδιο διάστημα τότε , ακόμη και εάν πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα, ας μην περιμένουμε υποχώρηση αποδόσεων στα ομόλογα ούτε μεγάλες εισροές κεφαλαίων στις ελληνικές μετοχές.

Η εξήγηση για το σταθερό outlook

Ο οίκος scope  επισημαίνει ότι οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας παραμένουν υπό αμφισβήτηση:

Πρώτον, το υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο αντιπροσωπεύει μια μακροπρόθεσμη ευπάθεια σε επανεκτιμήσεις του κρατικού κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Η σταδιακή αποδυνάμωση της ισχυρής διάρθρωσης του χρέους, με υψηλότερο κόστος αναχρηματοδότησης, παράλληλα με τη σταδιακή μετάβαση από τη δημόσια στην ιδιωτική ιδιοκτησία του χρέους, και τη συντομότερη μέση διάρκεια του νέου χρέους, αντικατοπτρίζει μια πρόκληση.

Δεύτερον, υπάρχουν κίνδυνοι πολιτικής καθώς η Ελλάδα μεταβαίνει από την εξάρτηση από την υπό όρους πίστωση του επίσημου τομέα προς τη χρηματοδότηση με βάση την αγορά λιγότερο υπό όρους. Τρίτον, οι αδυναμίες του τραπεζικού τομέα παραμένουν. Τέλος, οι διαρθρωτικές οικονομικές αδυναμίες όπως το μέτριο μεσοπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό, η υψηλή ανεργία, ο αδύναμος εξωτερικός τομέας και οι μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές προκλήσεις αποτελούν περιορισμούς.  Το σταθερό Outlook αντιπροσωπεύει τη γνώμη της Scope ότι οι κίνδυνοι για τις αξιολογήσεις των κρατών εξισορροπούνται τους επόμενους 12-18 μήνες.

Πιστωτικές αδυναμίες 

Eυπάθεια παρατηρήθηκε σε κάποιο βαθμό το 2022 –με το άνοιγμα του spread σε σχέση με τη Γερμανία στα υψηλά των 296 μονάδων βάσης (πριν μειωθεί σημαντικά σε 123 μονάδες βάσης τώρα)– που αντιπροσωπεύει έναν βασικό περιορισμό αξιολόγησης. Επιπλέον, εν μέσω υψηλότερου κόστους αναχρηματοδότησης, οι καθαρές πληρωμές τόκων φαίνεται να αυξάνονται στο (παρ' όλα αυτά μέτριο) 6,6% των εσόδων της γενικής κυβέρνησης έως το 2028, από 4,9% στα χαμηλά του 2022. Ωστόσο, η εξυπηρέτηση του χρέους της Ελλάδας σε σχέση με τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης είναι χαμηλότερη από αυτή της Ιταλίας και της Πορτογαλίας.

Tραπεζικές αδυναμίες – υποχώρηση διαθέσιμου εισοδήματος- ανεργία μπαίνουν στο στόχαστρο

Επιπλέον, παρά τις μειώσεις των NPEs, το τραπεζικό σύστημα παραμένει επιβαρυμένο από τον υψηλότερο δείκτη NPEs στη ζώνη του ευρώ. Αυτά επιβαρύνουν την κερδοφορία των τραπεζών και τις ικανότητες τους να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις και να υποστηρίξουν την ανάκαμψη.

Το υψηλό μερίδιο των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων στα κεφάλαια, η αυξημένη κατοχή εγχώριων κρατικών ομολόγων, οι μετοχές που κατέχει το κράτος στο τραπεζικό σύστημα (αν και η κυβέρνηση σχεδιάζει περαιτέρω αποεπένδυση) και οι κρατικές εγγυήσεις στο πλαίσιο του προγράμματος Ηρακλής συνεπάγονται ισχυρότερο δεσμό κρατικών τραπεζών και αυξανόμενο κίνδυνο για τα δημόσια οικονομικά σε σενάρια πίεσης του τραπεζικού συστήματος.

Ο μέτριος μακροπρόθεσμος δυνητικός πραγματικός ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας, περίπου 1%, παραμένει περιορισμένος από τη συρρίκνωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας κατά 0,5% ετησίως την περίοδο 2023-28. Οι περιβαλλοντικές προκλήσεις θα μπορούσαν επιπλέον να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη εάν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με το κλίμα επηρεάσουν τους κρίσιμους τομείς του τουρισμού και της γεωργίας της Ελλάδας.

Επιπλέον, οι περιορισμοί στην διαφοροποίηση σε επίπεδο οικονομίας, οι ακαμψίες στην αγορά εργασίας, το χαμηλό μερίδιο των επενδύσεων στο ΑΕΠ (το χαμηλότερο της ΕΕ), η ακόμα υψηλή τελική κατανάλωση σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα και τα αυξημένα χρέη του ιδιωτικού τομέα αποτελούν προκλήσεις. Ομοίως, η ανεργία παραμένει συγκριτικά αυξημένη στο 11,1% τον Ιούνιο, αν και τα επίπεδα έχουν υποχωρήσει από τις κορυφές του Ιουνίου 2020.

Η φορολογική συμμόρφωση και οι αυξημένες δαπάνες για συντάξεις και μισθούς του δημόσιου τομέα (πάνω από τους μέσους όρους της ζώνης του ευρώ) αποτελούν περαιτέρω περιορισμούς στην αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας, αν και έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες για την ενίσχυση της είσπραξης φόρων.

Ακολούθησε την Ημερησία στο Google News!